АБЛАВУ'ШКА ж. Аблавуха. Haрэшце адзін з хлопчыкаў у насунутай на воны аблавушцы acмеліўся. Саб., ЗПД, 61. Параўн. ш а п к а - а б л а в у ш к а. АБЛАКАТ м. Адвакат. А ты што за аблакат? Губ., НКП, 210. АБЛА'МА (облама) ж. Аблава. Шукали, шукали, и обламу делали,— ня найшлі! Рам., БС, I—II, 263; Перарост Гом. АБЛАТАШ Ы ЦЬ зак. Атрэсці (свавольна). У нора ў су седа сад, мабыць, хацелі аблаташыць, бо сабака аж роу ад злосці. Кап, СЖЛ, 98. АБЛАЧЫ'НКА ж. Памянш.-ласк. Воблачка. Па-летняму гарачае сонца плыве ў блакітнай з рэдкімі аблачынкамі высі. Нав, СТ, 328. АБЛГК м. Падлік. Аблік дакладны, дасканалы план... Д уд, С, 28. АБЛІКАЦЫ Я ж. Апавяшчэнне. Ну, и здзелалі абликацыю, на сорок вёрст от своей деревни, што от такій то чалавек обед дав, приходиться на обед. Рам, БС, IV, 82; Карм. АБЛШ А'ХА ж. Слота. Узяў мяшок, пайшоў на сяло, а на дварэ нейкая абліпаха. Нав, ТСЗ, 14. АБМА'ШКА ж. Прамашка, промах. Але Антанюк, як добры тактык, бачыў усе яго абмашкі i выбіраў момант, каб нанесці рашучы ўдар. Шам, V, 227. АБНАЧЫ 'ЦЦА (обночиться) зак. Выбраць месца i прыпыніцца нанач. Дле синего моря обночилися, Стали ены ночевать, синій огонь раскладаць. Радч, ГНП, 178; Гом. АБО'Р (обор) м. Абора (хлеу). Первая радось — у твоим доми, Другая радось — у твоим оборы. Шэйн, I, 81; Колкі Рэч. Параўн. i б о р а. АБО'ЎДЗІЛА м. Пагард. Боўдзіла. Дурань! Абоўдзіла! Мел, VI, 270. АБШ НЯ'НКА. Гл. х у с т к а - а б п i н я н к а. АБПЛЯ'М Щ Ь зак. Запляміць. У сю падлогу абплямілі. Толькі ж памыла. Кап, СЖЛ, 44. АБРАДЗГЦЬ зак. Нарадзіць. А праз тыжнею два ці тры i абрадзіла хлопчыка, такога ж харошага i такога вялікага. ЧК, I, 230; Петр. АБРАЗА'НКА ж. Абрэз (від зороі). Нехта чысьціць рулю ржавай абразанкі i змывае з рук сьляды крыві. Д уд, СС, 28. АБРАМ ГЗЩ Ь зак. Запэцкаць. Кулага тая ўзяла дый выбегла з бойкі, абрамізіўшы ўсяго дзеда. Сач, АП, 363. АБРАТАВА'ЦЬ зак. Перан. Уціхамірыць, надзець аброць, забратаць. Чуць не забиу дзед бабу, але суседзи пачули крык, збеглиса й абратавали. Серж, СРБП, 70; Лучыцы Маз. АБСТАЛЮ'НАК м. Абставіны. Вось, бадай, i ўвесь абсталюнак майго жыцця. Саб, II, 156. АБСТРЫ'КАЦЦА зак. Апячыся (крапівой). То Лявонка чаравікі не на тую нагу абуе, то ў крапіву залезе i абстрыкаецца ўвесь, думаючы, што гэта не крапіва, а звычайная трава. Сач, АП, 383. АБСЯДЛА'ЦЬ зак. Сесці верхам на плечы. Можа ўрэшце i абсядлаць бацьку, тады ён адразу стане канём i будзе імчаць з кута ў кут, варта толькі добра яму шпорамі. Нав, В, 14. АБТО'РКАЦЦА (обторкаться) зак. Абчапіцца. Скинули ему гуски по пёрушку, ён обторкався, пуднявся и пулятев з ими. Рам, БС I—II, 270; Жлобін. АБТО'УЧАНКА ж. Крупы, ачышчаныя ад шалупіння. Страшэня паклаў пачак на паліцу ў вялізны макацёр i зверху засыпаў ячнай абтоўчанкай, каб назаўтра ўзяць іх запазуху i аддаць каму трэба. Саб, ЗПД, 11. АБТРАПА'НЕЦ м. Басяк, валацуга. Я табе пакажу, дурань, абтрапанец, як да дачкі заляцацца. Лупе, М, 237. Параўн. а бш а р п а н е ц
Дадатковыя словы
аблавушка, аблама, абмашка, абразанка, абратаваць, абстрыкацца, абторкацца, абтоучанка, забйў, зброі, нянка, сйній
12 👁