ПЕЧАРЫ'ЦА ж. Ват. Шампіньён. Ал$ якія гэта грыбы — белуны, ваўЦянкі, печарыцы. У нас такіх грыбоў нават ніхто з лесу не нясе. Сач., ЧН, 207. ПЕШАКА' прысл. Пехатой, пешкі, пешкам. А хопіць у цябе сілы ісці з намі пейіака? Краўч., НХП, 475. ПЁССІ прым. Сабачы. «А ну-ка, дзяржысь, пёссе мяса»,— кажа Іван. ЧК, I, 69; Рудня Чач. ПГПКА ж. Люлька для курэння. Як пачалося набажэнства i выпаў час адпачыць, ён прысеў на невялікі ўслон, што раней змайстраваў тут жа, на званіцы, выцягнуў капшук, набіў піпку, выбіў красалам агонь i закурыў. Лупе., П, 74. Пан Друцкі быў у вышытай золатам камізэльцы, з доўгай піпкаю ў зубах, з шабляю на баку. Лупе., П, 40. ПГСАРСТВА н. Пісанне, пісаніна. Я табе пакажу пісарстваl A ці не хочаш ты, васпане, касой ці граблямі папісаць? Саб., ЗПД, 163. ПГСАРЫК (пнсарик) м. Пісарчук. Сидить молодый писарик. Рам., БС, I—II, 66; Беліца. ПІСУ'ЛЯ ж. Пагард. Ананімка. Надрапалі пісцлю i на яго. Нав., CT, 14. ПІСЯТА ж. Пісага, драпіна. 1. Брудная паласа, след ад чаго-н. А на руцэ ад кісці i як не да локця тлустая чорная пісяга — гэта, калі яна круцыася перад люстэркам з падкасанымі рукавамі, дык незнарок чырканулася ў чалесніку аб качаргу І вымазалася ў сажу. Лупе., ВТ, 6. 2. Шсага (рубец, шрам). Можа, з месяц сінія пісягі на целе насіў, але якая, брат, навага з боку равеснікаў была. Рак., БВ, 60. ПГТКІ. Дзіц. Піць. Радч., ГНП, 12; Том. ШУ'НЬ м. Певень. Да толькі он так сказаў i хацеў шчэ таго піва піць, аж тут піунь «кукарэку». БКЭ, № 36; Юравічы Рэч. Так піунь ідзе i спевае — так ім здаецеа, Што далеко шчэ. ВКД № 23; Камаровічы Маз. Прасіў он ее разоў тры вечэраць, кідаў он кідаў, зачэм піуны запелі, даў Бог дзень, пашоў он ізноў у лес. БКЭ, № 14; Камаровічы Маз. ПІЦЯННЕ' (питяньне, піценне) н. Пітво (напітак). Дала яму питяньня, ядяньня, разного кушаньня. Рам., БС, III, 75. Сычас стол адкрыўся такі, што чаго ўгодна — i піцення i ядзення. ЧК, П, 31; Шарахоўскія Буды Раг. ШШЧ (пищь) ж. Ежа. Цар выстроив яму святличку и приставив к яму дзевицу, каб яму служила, пищь готовила, подносила кушаньня. Рам., БС, III, 185; Гарадзец Раг. ПІЯ'ЦІ незак. Піць. Добра гарэлка, Б у дам піяці Да панядзелка. РП, 454; Сабалі Браг. ПЛАСКУ'ШКА ж. Бат. Трава (разнавіднасць пырніку). Дзе яшчэ тая касавща, а ў яго ўжо кос з паўтузіна вісіць — накляпаных, наведзеных: адна — асаку разануць, другая — пласкушку, а трэцяя — выйсці І размахнуцца на поплаве. Рак., СЛС, 72. ПЛАСТАВАЦЬ незак. Паўзці папластунску. Перад вачыма толькі было поле, ускапанае войной, была расквашаная асенняй слатой зямля, i ён пластаваў па ёй. Саб., I, 32. ПЛА'ХТА ж. Плаха. Як етому чаловеку ня загибать, и к зялёной плахти гадынину голову прикладать. Рам., БС, V, 120; Макаўе Том. ПЛА'ЦЦЕ н. Бялізна. Як пайшла на раку паласкаць плацце, дак адтуль i не вярнулася. Серж., КАБП, 33; Лучыцы Маз. ПЛА'ШЫЦЬ незак. Пляскаць (стукаць далонню аб далонь). Ідуць у хату, скачуць, в лапкі плашуць. БКЭ, № 30; Камаровічы Маз. ПЛЕ'МЯ н.:на племя — для атрымання патомства. Праўда, такого, як твой, у нас няма, дык я от i хачу купіць на племя. Саб., I, 291. ПЛЕСКАТА'ЦЬ незак. Цурчааь. ИЗ