першы ўкусіць з гэтае нівьі ncрапеч, та падавитца. Серж., СРБП, 17; Лучыцы Маз. От намалаціў ён грэчкі, намалоў, и напекла баба свежых перапеч поўну печ. Серж., СРБП, 17; Лучыцы Маз. ПЕРАПІ'ЦЬ (перепить) зак. Запіць (калі спраўляюць заручыны). Да перепита Гапочка, Да перейдзи сени бацькову. Шэйн, III, 399; Дзякавічы Маз. ПЕРАПО'Й (перепой) м. Абрад вясельны. Эр., ОБП, 16; Брагін. Параўн. п е р а з о ў. ПЕРАПО'ЙНІК (перепойник) м. Удзельнік вясельнага абраду (які ўручае маладым падарунак). Скупый перепойнику! Перепіў большую дружку Чарочкой ореховою, Да и тэю да не поўною. Шэйн, III, 411; Дзякавічы Маз. ПЕРАПЯЛГЦ А ж. Заал. Перапёлка. А перапяліца хату падмятае. ДФ, 268; Лазараўка Рэч. ПЕРАСА'ДА (пересада) ж. Вяртанне да існаваўшых парадкаў (якія насільна былі пераменяны) (?). У все вороги спать полегли, Ой пойду погуляю, Ой на нашу перасаду покину досаду. Радч., ГНП, 226; Гом. У си вороги спати полегли, пойду погуляю, На чужую перелому — не пойду до дому. На свою пересаду — на всю ночку сяду. Радч., ГНП, 8; Гом. ПЕРАСТА'РАК м. Хлопец, які доўгі час не жэніцца, ходзіць у халасцяках. Перастарак, праўда. Шам., V, 250. ПЕРАСТА'РКА ж. Дзяўчына, якая заседзелася ў дзеўках. Старейшая яго дачка, перастарка Феня, выграбала з грубкІ попел. Дан., Ж, 7. Жаніўся з ёй, калі тая была перастаркай: каму такая насатая нягегла трэба? Дан., Ж, 161. ПЕРАТЫ'НАК м. Пляцень. Коли б мене не тыны да не ператынки, Ходив ба я до девочки, як до свое жинки. Рам., БС, I—И, 237; Гом. ПЕРАХЛЯ'БІСТЫ прым. Тонкі ў поясе. Перахлябісты, трохі ссутулены аграном сапраўды нагадвае жвавага вясковага хлопца. Нав., ВС, 24. // 3 выгнутай шыяй. 3 боку ад дарогі паміж кустоў носіцца Тарзан — перахлябісты, з жоўтымі плямамі над вачыма, выжла. Дан., Ж, 141. ПЕРАХО'ДАЧКА (переходочка) ж. памянш. замена (нагам). Через юлочку суседочка,— То твоя, мамка, невехночка, Твоим ручечкам переменочка, Твоим ножечкам переходочка. Радч., ГНП, 26; Гом. П ЕРАХРЭ'СЦ Е н. Скрыжаванне (вуліц). У пятроўцы дакладна ўгадваюць, што спяваюць там, на «перахрэсці»,— на скрыжаванні вуліц. Рак., С Л С, 149. ПЕРАШ ЧУКА'ЦЬ незак. Сціхаць. Дождж між тым перашчукае, І толькі з дрэў усё яшчэ сыплецца раса. Сач., БРВ, 50. ПЕФСІ мн. Грудзі (у каня). Сцяпан аброццю прыціснуў галаву каня да персяў, налёг локцем на хамут. Мел., VI, 117. ПЕ'РЫНКА ж. Пярынка. Па перынцы яму дадзім. Дуб., I, 401. П ЕХ ЕЛ Б Н ІК м. Песеннік (выканаўца песень, аматар спяваць). Хадзілі па свету песельнік i казачнік. Сышлісь яны ў места i сталі ўкучы хадзіць. ЧІў, II, 217; Р аг. П ЕТВАЦ Ц А незак. Мардавацца (выбівацца з сіл). Петваўся б, як той чорны вол, на гэтай нашай рабоце, а так чалавекам стаў, на інжынера выйшаў. Саб., ЗПД, 56. ПЕ'ТРЫЦЬ незак. Разумець (спасцігаць сэнс чаго-н.). Давай прасцей, па-рабочаму, без загадак, а то не петрым мы... Шам., ВТБ, 53. ПЕХЦЯРО'К м. памянш. пяхцер (кашэль, торба). Яна пехцярок узяла, а я ў вожачкі навязаў. Шам., V, 374. ПЕ'ЧАНЩЫ мн. Анат. Печань, пячонка. Чуць печаніцы не атсадзиу цыган. Серж., СРБП, 184; Лучыцы Маз
Дадатковыя словы
дзйў, перапой, перапойнік, перапіць, перасада, ператынак, пераходачка, перынка, петрыць, печанщы, чукаць
6 👁