ніч, да мядзьведзь. БКЭ, № 19; Камаровічы Маз. ПАСТАЯЛКА ж. Кватаранка. Х іма дзівілася, як Галя можа pa~ біць усю сялянскую работу, i радавалася, што трапілася такая пастаялка. Саб., БАС, 179. ПАСТАЯЛАЧКА (постоялочка) ж. памянш. малако, якое пастаяла. Накопала красная девка да злого корнейка; Перемыла красная девка да на быстрой речечцы, Натопила красная девка да на постоялочци... Радч., ГНП, 224; Гом. ПАСТУПГЦЬ (поступить) зак. Ступіць, шагнуць. Куды ты ето поступіў? БКЭ, № 11; Камаровічы Маз. ПА'СТЫР-АНГЕ'ЛЕЦ м. Пастух. Пастыр-ангелец так моцна біў бояў бамбукавым стэкам. Дуд., ШШ, 10. ПАСТЫРЧА'Кж Патарчака. Разлегліся яны на ламу, а пастырчаки як заколюць им у бок. Серж., СРБП, 57; Лучыцы Маз. ПАСЦГ незак. Пасвіць. Нашему дружку молодому Пасци качки келе дому. Шэйн, III, 417; Дзякавічы Маз. ПАСЦГЛКАВІЛЁНКА ж. Посцілка баваўняная. Маці на чыстай палавіне сядз'щь на посцілцы-вілёнцы, рассцеленай на падлозе, i лучыць фасолю. Рак., СЛС, 63. ПАСЯЛЯНГН (поселянин) м. Пасяленец, жыхар. Побег у чужую сторону, у стяны, иде поселян мало було. Рам., БС, IV, 108; Васільеўка Гом. ПАСЯРО'ДКІ (посяродки) прысл. Пасярод, пасяродку, пасярэдзіне. Ишов, ишов, приходя к одному чаловеку, а той чаловек хоча гумно строить, и не зная як: которое дераво довжей, дак ён збивая с концов довонёй, а которое корочей, дак ён запрягая пару коній по концах, а посяродки довонёй бъе — растягать яго — и нияк не состроя! Рам., БС, I, 421; Перарост Гом. ПАТАБУ'НЩЦА зак. На некаторы час сабрацца ў чар аду. 36 яру цца, патабуняцца, паклубяцца над лесам, а пад раніцу зноў разыдуцца. Сач., Д, 165. ПАТАЙКО'М прысл. Потайкам, тайком. Пасля ўсяго гэтага не легка i не проста было думаць пра тую, з якой бачыўся патайком. Мел., IV, 76. ПАТАЙНЫ' (потайный) прым. Запаветны, патаемны; з кім дзеляцца сакрэтамі. Буду говорить своей подружки потайной: «Ти ведаешь, что за горе, за беда. С усего свету пали напасти на мене». Радч., ГНП, 187; Гом. ПАТАЛО'ЧАНЫ (потолочены) дзеепрым. Вытаптаны, патаптаны. В бору травка потолочена, Ох и ой леле, потолочена. Кто тую травку потолочив? Радч., ГНП, 53. У моем зелененьком саду Там трава потолоченая, Русы косы поволоченыя. Дэмб., ООМГ, I, 586; Гом. ПАТАЛО'ЧЫЦЬ (потолочить) зак. Вытаптаць, патаптадь. В бору травка потолочена, Ох и ой леле, потолочена. Кто тую травку потолочив? Радч., ГНП, 53; Гом. ПАТАПА'Ц! (потопати) незак. Тануць. Стала мила воду брати, стали коній наповати,— Стала вода прибывати,— чарноморец потопати. Рам., БС, I—II, 12; Беліца. ПА'ТЛАТЫ прым. Кудлаты, з доўгімі нерасчасанымі валасамі. 3-пад коўдры выткнулася патлая, у завітках рыжая галава. Саб., ЖЗ, 171. ПАТО'ПА ж. Бібл. Патоп. Колісь не было сьвета, толькі была патопа, што ўсе позьміралі. БКЭ, № 4; Камаровічы Маз. ПАТРАКТАВА'ЦЬ (потрактовать) зак. Пачаставаць. От, тут лось лежыць — раздзеры его, будзе келбаса, шчэ i мне потрактуеш. БКЭ, № 39; Ужынец Рэч. Параўн. п а т р а х т а в а ц ь. ПАТРАХТАВА'ЦЬ (потрахтовать) зак. Тое, што п а т р а к т а в а ц ь. А на его напоіла, потрахтовала, дай он заснуў. БКЭ, № 38; Ужынец Рэч