Народная лексіка Гомельшчыны ў фальклоры і мастацкай літаратуры (1983)

 ◀  / 177  ▶ 
ласоў над ілбом, тыя ж вусікі, тыя ж калючыя злосныя вочы. Сярк., MCTB, 57. ПАСВЕ'Т (посвет) м. Прылада рыбалоўная. Эр., ОБП, III; Брапн. ПАСІДЗЕ'НКІ (посиденки) мн. Вячоркі (зімой). От яны пойдуць на супрадки, на посиденки, дак дедова дочка праде да праде, а бабина скача да пляша. Рам., БС, III, 367; Гом. ПА СКА I ж. Куліч велікодны. Дэмб., ООМГ, I, 512. ПА СКА II ж. Паласа. На галаве высокая, з аўчыны кучомка, з шырокай чырвонай паскай, з-пад расхрыстанага скуранога паліто відаць камандзірская гімнасцёрка. Нав., CT, 85. ПАСКАРАБАЦЦ А (поскарабатца) зак. Паскрэбціся. Приди под вокошко: не стучи, не гручи — поскарабайся. Рам., БС, I—II, 236; Перарост Гом. П АСК УБЦ ІСЯ зак. Перан. Пацягаць адзін аднаго за чуб. Алена i Насця паскубліся з-за жняяркі сягоння. Мел., I, 242. ПАСЛЕ'ДКІ мн. Рэшткі, астаткі (пра памёт птушыны). Як ты не кажы, І малака больш у хату, i, галоўнае, жыв'ёла настаіць гною, каб поле не верабЧнымі паследкамі ўгнойваць, а сапраўдным гноем. Саб., ЗПД, 18. ПАСЛЯДО'ВЕЦ м. Паслядоўнік. За імі пройдуць паслядоўцы. Дуб., I, 330. ПАСЛЕ'ДСТВА (последство) н. Нагляд. И пан спугався; сказуя яму: а що ты гуляеш, а стадо твоё бяз последства! Рам., БС, IV, ПО; Васільеўка Гом. ПАСМЕ'Ш НЫ (посмешны) прым. Кплівы (калі насміхаюцца). Цур табе молоденяц от трыдевять дятинцав, от мужицких и от жаноцких... от посмешных. Рам., БС, V, 10; Дзікалаўка Гом. ПАСПАСІ'БКАВАЦЬ (поспасибковать) зак. Падзякаваць. Дед поспасибковав и пошов домов. Рам., БС, III, 276; Гом. Узяў ён гэты вешчы, паспасібкаваў i пайшоў у пуць-дарогу. ЧК, I, 254; Мяркулавічы Раг. ПАСПГНІНГАВАЦБ зак. Парыбачыць са спінінгам. Аляксею нікуды не хацелася адыходзіць, але хлапчукі пацягнулі яго «паспінінгаваць» i павучыць ix — «табе ж шанцуе». Шам., II, 125. ПАСШ РА'ЦЦА (поспиратца) зак. Спрачацца (калі кожны адстой'вае свой погляд). Ой пили яны поспивалися, А Илля з Пятром поспиралися. Шэйн, I, 78; Гарволя Рэч. ПАСПЯШ НЕ'Й (поспяшней) прысл. Хутчэй (спяшаючыся). Мачиха звялела мне на другую ночь зделать трупу и ўмотать яе трома варовками, и так щитно, каб ня можно иголки подсадить, и везть як ни можно поспяшней хувать. Рам., БС, IV, 117; Доўск Раг. ПАССУВА'ЦЬ (поссуваць) зак. Зняць (персцень). Тым часам ана взяла поссувала тые персьні з пальца, дай у рот. БКЭ, № 7; Камаровічы Маз. ПАСТАРУНКО'ВЕЦ м. Паліцэйскі ў Заходняй Беларусі (да 1939 г.). Пастарункоўцы былі вёрткія, у момант прымчалі копна, а сам начальнік — на старой машыне, якая вельмІ чхала бензінавым перагарам. Саб., I, 196. ПАСТАРУНКО'ВЫ прым. да п ас т а р у н к о в е ц. А малым, дык тым нібы не ў галаве было, што крычыць пастарунковы начальнік. Саб., I, 196. ПАСТА'УНЫ прым. Млынавы. На месцы яго, як падняцца на гару, толькі i відаць цяпер пара tiaciвелых, нізка ўкапаных штандарын ды яшчэ стары шчаобаты пастауны камень. Рак., БВ, 165. ПАСТА'ЦЬ (постать) зак. 1. Спыніцца. Едзе купец, постаў он, пытав: «К уды ідзеце?» БКЭ, № 17; Камаровічы Маз. 2. Стаць у пэўным месцы, захоўваючы \вызначаны парадак. Пашлі яны до шлюбу, посталі на шлюб, стаў веньчыкі ксёндз класьці — аж не па
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

адстойвае, жывёла, пасвет, паследкі, паследства, паслядовец, пасмеш, паспасібкаваць, пассуваць, пастарунковец, пастаць, пасідзенкі, посйденкй, рацца
2 👁
 ◀  / 177  ▶