ётарасці год паневярацца па чужих хатах? Пал., КЗС, 30. ПАНЕ'НЯ ж. Паненка. Знати, знати, хто нежанатый: личанько бело, як у паненяты. Рам., БС, I—II, 183; Балотня Рэч. ПАШ ДЗЯ'ДЗЬКА м. Панібрацкі зварот да каго-н. Патом чорт гавориць: «Ну, панидзядзька, я табе служив год верно и дарма, послужи ты мне одну ночь!» Рам., БС, IV, 59; Калбоўка Раг. ПАНКАВА'ТЫ прым. Панаваты. Чалавек быу з выгляду панкаваты, апрануты ў шэры гарнітур, пад гальштукам i ў капелюши. Саб., ЗПД, 35. П АН УК А ж. Спешка, гонка. За днём клапатлівай надзеі, Трывожных чаканняу, панук Ноч ціха спыніла ўсе дзеі, Але не пазбавіла мук. Грам., В, 121. ПАНШЧЫНО'НЬКА ж. ласк. пані. А ў недилю пораненько Соныко зыходить, Уже наша панщинонька Из двора выходить. Рам., БС, VII, 32; Гом. ПАНЯДЗЕ'ЛКАВАЦЬ (понеделковать) незак. Не працаваць у панядзелак, святкаваць. Як я ў девках была — понеделковала. Рам., БС, I—II, 237; Гом. Эр., ОБП, 207; Брагін. ПАНЯ'ЦЦА (понятца) зак. Зразумець. Ну, што, Иван, п'янишнин сын, ти поняв с я ты чаго-небудзь? Рам., БС, III, 73; Перарост Гом. ПА'ПА м. Дзщ. Хлеб. Радч., ГНП, 12; Гом. ПАПАВАЖ ДА'ЦЦА шматкр. Важдацца неаднаразова. Колькі з ім папаваждаліся, каб падняць зноў. Мел., V, 14. ПАПАСА'ЦЬ (попасать) незак. Пасвіць. За Кубаньню, за ракой, там козак молодой, ен не пив, не гуляв, усе коника попасав. Рам., БС, I—II, 84; Беліца. ПАПЕ'Р м. Папера (матэрыял з раслінных валокнаў). А вы, приданочки, тонкіе, сарпаночки, Тонкіе беленькіе, с паперам ровненъкіе. Шэйн, III, 442; Дзякавічы Маз. П А П ЕР А Д У (попераду) прысл. Паперадзе. Што некому попераду вити, Песенку запеты, Тапочка завести. Шэйн, I, 175; Гом. Пойду к мамци в гости в середу, Мой нелюбый да й попереду. Радч., ГНП, 40; Гом. Збіўсе весь народ, да як побег медзьведзь, так І з дзесяць мушчын бегуць за ім — медзьведзь поперэду, а аны за ім бегуць. БКЭ, № 25; Камаровічы Маз. ПАШ РА'ЦЬ (попирать) незак. Папіхаць (штурхаючы, прымусіць ісці куды-н.). Пасци качки келе дому: Которое нейдзе, то ведзе, Которое здыхае, то попирае. Шэйн, III, 417; Дзякавічы Маз. П А П Л ЕЦ ІН А ж. Жэрдка. Сам высах увесь, як тая паплеціна. Дан, Ж, 67. ПАПЛЬГНУЦЬ (поплынуть) зак. Паплыць. Аны поплынулі. БКЭ, № 38; Ужынец Рэч. ПАПРАГЧЫ СЯ зак. Перан. Спячыся на сонцы. Даўно яго [дажджу] ужо не было. Картопля аж папраглася на маіх сотках, вушы паапускала. Кап., СЖЛ, 9. ПАПРАСТАВАЦЬ зак. Пайсці напрасткі. Да грушы-дзічкі nanpaстую, усядуся ў густой траве. Наўр., ГС, 35. Галя зірнула ёй услед i папраставала лесам да таго балота, дзе надоечы мужчины пачалі церабіць хмызнячча. Саб., БАС, 11. Агата нацянькі па мяккім свежим снезе папраставала на Мікодымаў хутар. Саб., I, 306. 3 гусцяжу сляды вялі на чистую i роўную прасеку — чалавек, відаць, абрадаваны, што выбіўся нарэшце з зараснікаў, папраставаў па ёй. Сач., ЗМП, 10. П А П Р А У Д ЗЕ прысл. Сапраўды. Ужо i папраўдзе ці не адумаліся, грахаводнікі, пад вадою? Лупе., П, 85. ПАПРЫКО'РЧЫВАЦЬ (попрыкор чывать) зак. Скурчыць. Тым часэм, так даў Господ, што попрыкорчывало ногі i праву руку. БКЭ, №.. 1; Тураў. ПАГГЯ'Н (попъян) прым. П 'яны. Ты, куме, поп'ян, то и не бачиш! Шэйн, III, 386; Ельск
Дадатковыя словы
паггян, паншчынонька, панядзелкаваць, паняцца, папасаць, папрыкорчываць, попян, пянишнин, раць
2 👁