ЗА'ПІК м. Лаўка, па якой узлазяць на печ. Маня стала на запік. Рад. Запык м. Невялікія козлы (іх 2), якія стаялі каля печы i трымалі прымусты (гл.). Радз. ЗА'ПЫЧОК м. Toe, што i запык. В запычковы спали. Він з досок зробляный: козлікы ставыш, на ных доскы, сідныка кладэш соломэю набитого i спыщ. Трыш. ЗАРЫГОТІ'ТЫ зак. Заржадь. Кунь зарыготіў. Радз. ЗА'ТУЛКА ж. Фартух. Я пушэла хурошу затулку. Рад. ЗАТУ'ЛЭЦЬ м. Клінок, якім замацоўваецца каса на касільне. Трыш. ЗАШКОРУТНУТЫ зак. Пакрыцца ледзяной екарынкай. Зэмля зашкоругла, бурунуватэ ны будыш. Трыш. ЗВОНЯ'К м. Асобная частка вобада (чацвёртая ці шостая). Пуг., Трыш., Радз. Звонякы роблять з бырозы. Кулэсо робытьця з звунякуў. Радз. ЗВЬІ'УНЫЙ прым. Вёрткі, жвавы. Спорт на вуді по-, казують: i дыўчята спорцмэны такі звыўны. Чар. ЗГЫ'НКОМ прысл. Нагнуўшыся, прыгнуўшыся. / eyна так йшла згынком. Радз. ЗДМУХ м. Дрыгва. Пав. ЗДРО н. Ніжняя частка снана. H. Пап. ЗДЫ'МКЫ толькі мн. 1. Дрыгва, непраходнае месца на балоде. Такі здымкы, што курувы тупились. Сял. 2. Расліннае покрыва на балоце, якое ўспухае, узнімаецца. Здымкы — дэ здымаітьця мох, трава. Сял. ЗЛАМА/ННЫЦЯ ж.: ІІІоп ты пушов на зламанныцю! [Каб ты пайшоў туды, дЗе ламаюдь рукі i ногі]. Сял. ЗЛЮГ м. Аблога, абложная зямля. Трэба кыдаты города на злюг. Радз. . ЗНО'СНЫИ прим. Так гавораць пра лес, у якім растуць высокія i роўныя дрэвы. Хороший ліс, зносный, бэз сучкіў. Радз. ЗРЭ'БЛЯНЫИ дзеепрым. Няроўны ад няўмелага кляпання (пра касу). Нэ вміў клэпатэ, рэбу загнаў — от І стала куса зрэбляна. Рад. ЗУМЭ'СЛЭ прысл. Наўмысна. От зумэслэ ни буду гувурзтэ з ім. Дыв. ЗЫКРА'ТЫ прим. 3 вялікімі вачыма. Вун вэльмы зыкраты. Радз. ЗЫЛО', ЗЭЛО' н. 1.Расліна (агульная назва раслін). Панувій — зыло. Радз. 2. Зелле. 3 зила роблять відьму
Дадатковыя словы
запычок, зарыготіты, затулка, затулэць, зашкорўгла, звунякўў, звьіуный, зламаінныця, зносныи, зрэбляныи
1 👁