Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 289  ▶ 
ДУЖА'К з&' Асілак. Дужак — дужый чоловік. Радз. ДУЛЭ'НА ж. Голая лапіна на засеяным полі, на нізкім, мокрым месцы, калі збожжа не ўзышло. Дулэна — тілько на нэскуму, дэ вуда стуяла. Рад. ДУСТРЭ'НЧЬІТЫ зак. Нараіць. На другый дэнь моюй матыры дустрэнчылы люди ў пулувыны дня ўзяты свячоного маку, забыты дырку гусовым кулдчком, осыпаты могылу i хату. Радз. ДУТЫНА'ТЭ незак. Упікаць, дакараць. Чуго тэ мыні дутынаіш с і ты м, я ж ны вынуват. Дыв. ДЫВЧА'ТНЫК м. Малады чалавек, хлопец, які аддае перавагу таварыству дзяўчат. Страд. ДЬГНЬКА ж. Адно семя гарбуза, сырое або пражанае. Мельн. ДЫТЮ'К м. Дзіця (хлопчык). Колышка для дытюка. Выдры булы б дытюка зайілы, ягбы мы ны пубачылы. Радз. ЕГ БА'Ч прысл. Хутка, скора, як бачыш. Ег бач npyеіраімо лістэ. Рад. Е'НЬШ л«.-Іней. Рад. ЖВЬГКАТЫ незак. Характэрна гучаць — «жвыкжвык» (пра нітку ў пустой трубачцы, якая служыць для матання пражы). У хаты стояла тышына, оно булд чуты, як жвыкала нытка ў юрковы. Мот. ЖЖУ'ЧЫТЫ зак. экспр. З'есці з прагнасцю. Він ужэ всэ жжучыў. Сял. ЖЬРСТЫЙКО м. Жыццейка. Кліч. форма: Моя жыстыйкоі Моя долыйко, моя жыстыйко! Радз. сЗА'БЫГЭ мн. рэдк. Нахіл на саннай дарозе, куды заносить сані. Рад. ЗАЖЬІТКЭ мн. Toe, што i забыгэ. Рад. ЗАЖЕ'ЛА толькі мн. Пачатак жніва. Вжэ, мусыть, тры дні пруйшло, як булы зажела. Мельн. ЗАГНА'ТЫ зак. безас. Замаляваць, замазаць (вокны марознымі ўзорамі). Пузаганёе чёсом ласыцямэ, зажэнэ, шо ŭ шкла ны вэдно. Рад. ЗАКЛЕ'КЛЫЙ прым. Схуднелы. Шось' наш Вася зусім стае заклеклый, ны йісьть нычогр. Дыв. ЗАЛСУХ м. Цаліна. H. Пап. ЗАЛЫУКЬР толькі мн. Варыва ведзьмы. Відьма залыўкы залыеала: ўрэдні залыўкы залые, бы кроў; чы там на тэбэ зробыть, цы на дытя зробыть, шо ўмрэ. Радз
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гусбвым, дблыйко, дрўгый, дустрэнчьіты, дутынатэ, дывчатнык, еньш, жжучыты, жжўчыў, загнаты, зесці, нычбгр, сзабыгэ, юркбвы
4 👁
 ◀  / 289  ▶