ДУЖА'К з&' Асілак. Дужак — дужый чоловік. Радз. ДУЛЭ'НА ж. Голая лапіна на засеяным полі, на нізкім, мокрым месцы, калі збожжа не ўзышло. Дулэна — тілько на нэскуму, дэ вуда стуяла. Рад. ДУСТРЭ'НЧЬІТЫ зак. Нараіць. На другый дэнь моюй матыры дустрэнчылы люди ў пулувыны дня ўзяты свячоного маку, забыты дырку гусовым кулдчком, осыпаты могылу i хату. Радз. ДУТЫНА'ТЭ незак. Упікаць, дакараць. Чуго тэ мыні дутынаіш с і ты м, я ж ны вынуват. Дыв. ДЫВЧА'ТНЫК м. Малады чалавек, хлопец, які аддае перавагу таварыству дзяўчат. Страд. ДЬГНЬКА ж. Адно семя гарбуза, сырое або пражанае. Мельн. ДЫТЮ'К м. Дзіця (хлопчык). Колышка для дытюка. Выдры булы б дытюка зайілы, ягбы мы ны пубачылы. Радз. ЕГБА'Ч прысл. Хутка, скора, як бачыш. Ег бач npyеіраімо лістэ. Рад. Е'НЬШ л«.-Іней. Рад. ЖВЬГКАТЫ незак. Характэрна гучаць — «жвыкжвык» (пра нітку ў пустой трубачцы, якая служыць для матання пражы). У хаты стояла тышына, оно булд чуты, як жвыкала нытка ў юрковы. Мот. ЖЖУ'ЧЫТЫ зак. экспр. З'есці з прагнасцю. Він ужэ всэ жжучыў. Сял. ЖЬРСТЫЙКО м. Жыццейка. Кліч. форма: Моя жыстыйкоі Моя долыйко, моя жыстыйко! Радз. сЗА'БЫГЭ мн. рэдк. Нахіл на саннай дарозе, куды заносить сані. Рад. ЗАЖЬІТКЭ мн. Toe, што i забыгэ. Рад. ЗАЖЕ'ЛА толькі мн. Пачатак жніва. Вжэ, мусыть, тры дні пруйшло, як булы зажела. Мельн. ЗАГНА'ТЫ зак. безас. Замаляваць, замазаць (вокны марознымі ўзорамі). Пузаганёе чёсом ласыцямэ, зажэнэ, шо ŭ шкла ны вэдно. Рад. ЗАКЛЕ'КЛЫЙ прым. Схуднелы. Шось' наш Вася зусім стае заклеклый, ны йісьть нычогр. Дыв. ЗАЛСУХ м. Цаліна. H. Пап. ЗАЛЫУКЬР толькі мн. Варыва ведзьмы. Відьма залыўкы залыеала: ўрэдні залыўкы залые, бы кроў; чы там на тэбэ зробыть, цы на дытя зробыть, шо ўмрэ. Радз