КАМАРНЯ' ж. зборн. Многа камароў. Камарні столько, за камарнёй німа як у лес іці (камарно 'т. с.' — Шатэрнік). КАНЬ ж. Спосаб кладкі сцяны, калі бярвенне закладваецца ў шула. Сьценку ні рубім на вугал, а робім кань. Гэта канявая сьценка. КЕ'УКНУЦЬ зак. Піснуць (пра ката). КЛЫ: вышываць на клы. На абразы вышывалі рушнікі на клы, панямношку в аднаго канца i з другога, а абрус вышываяцца укрух. Завязадь на клы (на кол). Платок завязала на кароткі на кол. Лясёнку зьвязуяш на клы i нясеш траву. КЛКУБА ж. Таўставатая трэска. KACTPA' ж. Кастрыца (кастрыца 'т.с/ — Шатэрнік). КРА'ТАЦЦА незак. Варушыцца. Аш чырвана ад жукоу на бульбя. Паляджу, щто крачуцца на лісьцяйку, страшка ажно (кратацца 'зварушыцца з месца'; кратаць чапаць'— Шатэрнік). КРУК м. Матыка з двума зубамі. КРУКАВА'ЦЬ незак. Апрацоўваць зямлю крукам. Крукуюць крукам на рысах, дзе цьвёрда. КУБАФ м. Плеценая невялікая карзінка. У кубар паложаць аблупляную лягушку, ставяць кубар на дно i ловяць ракаў. Памянш. куб арык, кубарычак. Кубарык із бяросты, ягады зьбіралі ў кубарычкі. КУНА'ТЫ прым. Густы, купчасты. Каноплі былі галавістыя, кунатыя: гэта густыя галовачкі, кунаценькія. Кунатая б Ярова. КУЛТАВЩА ж. Трава, што расце ў балоце на купінах. Купавіца — зялёненькая трава, расьце на балоцінках кустамі. КУ'СТАУЯ зборн. Кусты, хмызняк. Кустауя многа на нашай санажаці. ЛЕ'ТАШКА ж. Цяля, якое перазімавала. ЛІН м. Лінь. Ліны красныя, плодзяцца ў гразі (лінь т. с.'— Шатэрнік). МАСЬЦЁВЫ прым. Пародзісты. Наша кошка масьцёвая. МАХАВГЦА ж. Месца ў лесе, заросшае мохам. Дзе * баравы мох расьце, там махавіца кажуць, а на балоця імшарынка. МАЧА'Н м. Лясная расліна, якую выкарыстоўвалі для фарбавання. У леся мачану нарвуць, у гаршкі на