ДУ'ЛЬКА ж. Пыл i дробныя адыходы валакна пры апрацоуцы льну. Як чэшаш лён, мелкі пылочак лезя ў нос, кажуць дулька. ДУПЛЯНА'ТЫ прым. Дуплаваты. Брушка дуплянатая, разрэжаш, а там пуста, дзірка. Дуплянатая Озерова, у ім вядуцца шаршні. Е'ЛЕЦ м. Ялец. Елец як плотка патхадзя. Налавіў ельцаў. Памянш. ельчык. ЕРШ м. Ёрш. Памянш. ёршык. ЖМА'КА ж. Жуйка. Карова жуе жмаку (жвака, жвайка'т. с.'— Шатэрнік). ЖУЖА'К м. Вялікая муха, якая кусае летам скаціну. Жужакі — вялікія мухі, кусаюць кароў. Сьляпень таней за жужака. ■ 3 прыназ. Ад. 3 вайны жывот мне баліць i баліць. ЗАЖУ'РАЦЬ зак. Затлецца. Ой сьмярдзіць, на печынешта зажурала (зажураць 'прыгарэць, крыху абвуглідца i пачарнець' — Шатэрнік; зжурыць 'пажоўкнуць, зрыжэдь ад гарачьгні на печы, каля іагню (пра бялізну, адзенне) ' — Яшкін). ЗАКІ'НУЦЬ зак. Закрыць (комін). Пайду закіну трубу, а то грыміць, я баюся пёруна. ЗАРЭ'ЦЬ незак. Світаць. ЗА'СЬЦЩЬ незак. Зацямняць, заступадь святло, агонь. Hi засьці, адыдзіся трошачка ўбок. ЗАШАРАШЭ'ЦЬ зак. Пакрыдца тонкім лёдам. Зашарашэла рака, марозік ночы быў. ЗГРУЗГЦЬ зак. Стаптаць. У сё згрузШ на балоця каровы, i жабы няма, а то бывала налнуць квахтаць. ЗДО'ЛКУ прысл. Знізу. Здолку пацягня плятню i лезя. ' . ЗУБ м. 1. Буйное чорнае зерне ў жыце. Які чорны зуб у жыця вырас. Зубы вырастала ў жыця, Іх настайваюць І п'юць; 2. Памылка пры тканні, калі ніткі асновы ідуць зверху без ператыкання. Зуб наткала. ЗЬДЗЕ'ЦЦА зак. Распрануцца. Сёння камары пякуць i ўдзень, я была зьдзелася ды зноў надзелася. ЗЬДЗЕЦЬ зак. Распрануць. Зьдзень сьвітку. ЗЬДЗЯВА'ЦЬ незак. Знімаць (пра панчохі). Зьдзену чулкі, горача. КАЗЛЫ' мн. Люцік. КАКО'ШШК м. Капытнік. Болота было, гушкалася, як пойдзяш у какошнік, гушкаяцца, страшка так
Дадатковыя словы
дуплянаты, жвайкат, жмака, закінуць, зарэць, засьцщь, зашарашэць, зьдзецца, зьдзяваць, какошшк, кўць, пюць
6 👁