юць кулявой саломай будынкі, падраўноўваюць, падбіваюць салому. Стрыхаўкі ні ўмея ў руках трымаць— дзе ёнтабе пакрыя? СТРЫЧЬГЦЬ незак. Тырчыць. Вунь цвік стрычыць у сцяне. Стрычыць увесь дзет на людзях бяз дзела. СУ'ЧКА ж. Сані з пакарочанымі, прыкладна напалову, палазамі, прызначаныя для вывазу лесу; моладзь каталася на іх з горкі, на лёдзе. Сучка ў мяне мощная, любую штуку пакласці можно. СЦША'ЦЬ незак. Ісці шырокімі кронами; шыць шырокімі захопамі. Палядзі, як твой сваяк недзя вунь сцібая — ці ні ў горад, бо прыбраўся, як на вяселё. Няма калі шыць акуратно — от пасцібаю ірохі, пасцібаю. СЦГБНУЦЬ зак. Забрадь тайком, украсці. Нехто йцібнуў. Кладзеш абы-дзе.: СЧАУРЭ'ЦЬ зак. Перакіснуць, перастаяць. Твая капуста даўно счаўрэла, а ты чалавеку даеш — будзя ён яе ecifi! Г это малако ні толькі скісло — яно счаўрэло ўжэ. СЯ 'ДРАВО прысл. Ядрана. Як сядраво на дварэ — да восяні ні далеко, мусіць. [- ТРУБГЦЬ незак. Есці без меры. От таптун! Трубіць i трубіць. Жуе i жуе. ТУ'ГІКО прысл. Там, дзе можна прайсці без цяжкасці, без рызыкі; утаптана, уходжана. Тут тупко — прайдзеш. Сцежка тут даўняя, тупко — ісці можно смело. ТЭ'УШЧА жл Таўшчыня. О тэўшчаІО дуб! У тры абхваты ні абдымяш. УВАУРЭ'ЦЬ зак. Упарыцца ад утомы. Уваўрэў, як шчур, аж цячэ з чалавека. / 'нашто ты так бярэш? УДУ'ХА ж. Удушлівасць, астма. A, браце, якоё здароўё? Мало адной бяды, дык удуха яшчэ напала. Не ссапуся вось. УДЫФЫЦЬ за/с. Прыйсці ў галаву, стукнуць у галаву. От удырыць чалавеку нешто дурноё ў голаў — ён i вар'яцея. УКАМЛЕ'НІ прысл. У 'адно імгненне. Киб ты ўкамлені дайшоў, навит з месца ні скранулася б. УМАЛЕ'КАЦЬ зак. Упр.асіць, угаварыць. Пайдзі ў дзядзькі nanpaci, можа, умалёкацш як. УРЫ'МСЦІЦЬ зак. Паспець, дапяць. А мая ты маленькая, ці ж я магу адна ўсюды ўрымсціць