раны раней у рыбакоў). Асташы— крисныі, а прьпітиіш іх жыръм — марос ні бірець! АТТУ'ХА ж. Адліга. А нъ дваре ужо аттуха, лепіць мокрый спех. А'ХЦІ МНЕ'НЬКА! Усклікванне ад вялікага здзіўлення, стомы. БАБЛЮ'К м. Прымак. БА'БЪЧШК м. Сноп, якім накрыта бабка жыта ў полі. БАДЗЕ'ЦЬ незак. Балбатаць, верзці глупствы. Што ты бадзеш што паўдзесіць (рублёў)? Пъ штнаццъць! БАРУЗЬДЗГЦЦА незак. Капашыцца. У траве i барузьдзіцца (жук). БЕЛЬ ж. Дробная недрапежная рыба — пераважна ПЛОТКІ, чырванапёркі, пад'язікі i інш. БІРІСЬЦЯ'НКІ мн. Паплаўкі ў сетцы. БІЧУВА'ЦЦА незак. Мардавадца ў прады. Бічувалася баба дома — пряла, ткала. БУГРГЦЬ незак. Бідь. Бугріў іё i муцюгаў, што ні дывядзі бох! БУДЗЁНІШНІЙ прым. Будзённы, на коЖны ўзень. Па нескьлькі валшък (валілі), i будзёнішніі i празьнішніі. БУ'КШТЫ мн. Спедыяльна прытопленыя ў возеры дрэўды ядлоўду, ельніку для прываблівання рыбы. Каля іх ставілі 'потым сеткі. БЪГАБОЧНЫ мн. Груба зробленыя падсанкі з неачэсаных палак. БЫТ, БЫЦЬ прысл. Як быццам, ужо ж. Два грабы ў хаці, быт страшка! Быць нехта забіўся? ВАЗГЦЦА незак. Катацца па лёдзе ді па снезе. Нъ къньках вазіцца буду, баба, нъ азірё. ВАЛТЬГЖЫЦЦА незак. Валтузіцца. ВАЛХВГТ. м. Чараўнік. Валхвіты пумъгал1, у іх валхвіцкіі кніжкі былі. ВЕФІС м. Ядловед. ВЕРЯСНГК м. Зараснікі ядлоўцу. ВІРЦЕП'Е н. зборн. Стромы пагоркаў, зарослыя альшэўнікам, лазняком, ажыннікам i г. д. ВЯСЁЛКА ж. Звычайная драбналістая бяроза. ГАЛУ'ТА ж. Слізота ў абліваху. ГАЛУ'ТЛІВА прысл. Слізка. Галутліва зъ вадой іці. ГРУЦЬ ж. Груда, змерзлая камякамі зямля. 3. Зак
Дадатковыя словы
ахці, баблюк, бабъчшк, бадзець, букшты, бірісьцянкі, бічувацца, вірцепе, галута, крйсныі, мненька, па^дзесіць, падязікі, прьпітйіш
14 👁