Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 289  ▶ 
ТРЫБУХА'Ч м. Пузан. Кап перам'яў таго трыбухача, мо трохі n схуднеў. УНУФКО м. Пануры чалавек. Oŭ, браце, чым мяне Sox цаказаў — такі ўоісэ унурко, як унурыцца ў tum-небудзь, дык нічого ні чуе ŭ ні бачыць. ХТО'КАЛО м.Той, хто любіць перапытваць. «Помніш учора ля сціртаў» — «*Хто?» — «Хтокало». ХУДЭ'РБА м. Вельмі худы чалавек. Здэцца худэрба, а любого абложыць (пабора). ЦЕЛЯПА'ШІО, ЦЕЛЯПЕ'Й м. Той,.хто патрабуе кіравання сабой. Просто чуць за спадніцу ні дзяржыцца, целяпайло. Хоць целяпей, але ўдваёх ляпей. ЦЬРМБАЛ м. Гультай, абібок. Такая морда, такі цимбал, a ўсё на жончыной спіне едзе. ЧАРАВА'ТЫ прим. Пузаты. Чараваты, бо багаты. ЧАРАВА'Ч м. Трыбухач. Ходзь бы еў паменьш/ а то чаравачом называцьмуць. ШАБАЛДА' м. Пустазвон. Hi шабалдзі, шабалда, аж галава круціцца.ат твае балбатні. ШАВЯРДА' м. Пустазвон. Кінь шавярдзіць. Hy, чаму ты такі шавярда? ШАРАМЭ'ТА м. Той, хто сноўдаецда без прычыны. Адыдзісе атсюлъ, щарамэта, хібоАш пі бачыш, што Намыто. ШКАДАВЕ'КА м. Скупяндзя. У каго ён удаўсе? Такого шкадавекі яшчэ ўвесь свет ні бачЫў. ШКРЭ'БА, ШКРЭ'БАЛО м. Той, хто ходзЩь, шкрэ"г баючы абцасамі. Паддымай жэ ш хоць ногі вышэй, а то шкрэбай I памрэш. Hy ŭ шкрэбало — усенькіе апсацы пасашкрэбваў. ШМО'ЙЛО м. Непаваротлівы чалавек. Чаго тутака топчассе, шмойло? Гэтаму шмойлу ŭ час e тут таптацца. ШТО'КАЛО м. Той, хто любіць перапытваць. Hi штокай, штокало, а лети слухай. Слухай, штокало, ні брухам, a вухам. ШТО-ТО-Я7. Задавака. Ого! Васіль цяперака што-тоя. Жартачкі, учора с сахаром хадзіў, a сёнека механікам паставілі. ШЧАРБА'Ч, ШЧАРБЕ'ЛЬ м. Бяззубы чалавек. Перастань сушыць зубы, шчарбач, а то ŭ остальные павысыпаюцца. Здэцца шчарбель, a арэхі толькі надавай -— трушчыць ходзь бы што
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

паменьші, перамяў, целяпашіо, шарамэта, шкадавека
4 👁
 ◀  / 289  ▶