АВЭ'РА м. Нямы, нямко. Йон авэра з маленства — колісь спужаўся нечаго. АГЛАМА'ЗДАК м. Дурань. Прыехаў некі агламаздак ды муціць воду. БАРБАЖЬГНЕЦ м. Багаты i скупы чалавек. Узяў бога за бораду, барбажынец, i слухаць ні хочэ: давай яму дзесятку. БАРДАДЫ'Н м. Адзінокі, беспрыютны чалавек. Лазіць усюды, аг бардадын, сераўно к (як) сямЧ свае німашака. БСУЛБАЦЕНЬ м. Балабон, пустазвон. Сьціхні ты ўжэ, болбацень нішчасны. Малоціць сваім языком бездайладу (без патрэбы). БРАКУ'С м. Чалавек, які мае нейкую загану. Ды ён жэ ж бракус, таму ў армію ні ўзялі. БУХЕКАЛО м. Той, хто кашляе вельмі часта. Хоць бы на часок перастаў бухікаць гэты бухікало—л так жэ ш кашляе, a шчэ курыць. БЯЛЬМА'ТЫ прым. м. Лупаты, з вялікімі вачыма. Прыехаў новы пратсядацель — i такі ж бяльматы. БЯЛЬМА/Ч м. Гл. Бяльматы. БЭ'БАХ м. Неакуратны чалавек. Я думаў, хто люцкі, ажно ж бэбах Слуцкі. Ходзець тут бэбахі ўсялякіе — хоць ты нахалам махай, дык ні адгоніссе. ВЕРУ'Я ж. Тоўстая, непаваротлівая жанчына. Раз'елася, веруя, дык ледзъво паварочваецца. ВЬГТЛУК м. Прайдоха. Не каб узяў сваю ж, сельскую, дак жэ ш прывалок некаго вытлука з горада, што тЫ — гарацкая, пане мой. ВЬГЦІРАК ж. Жанчына (дзяўчына) лёгкіх паводзін. Начорта табе гэты выцірак здаўсе — ты ж, здэцца, хлопец самастаяцельны. ГАЛАПУДІЕЦ м. 1. Галадранец. Сам жэ галапупец i такую ж узяў. 2. (Жарт.) Дзіця. Аш п'яць галапупцаў мае. ГАРДАБЭ'РДА ж. Высокая i тонкая жанчына. Ад но нарадзіла й аг гардабэрда стала — а што калі дзесець? ГАРЛА'ТЫ прым. м., ГАРЛА'Ч м. Крыклівы, крыкун. Добра быць гарлатаму — усюды ўсё ўсенькае дастане. Чаго, гарлач, распусціў свае горло — ш глядзіш ні старого ні малого. ГРУДЗЯВЕЖА м. Мужчына са здаровай i аб'ёмістай
Дадатковыя словы
абёмістай, бяльмаіч, гарлаты, мўціць, пяць, разелася
2 👁