ЧМОК- Гл. цмок. Бігаць адна к адной, чмок, чмок — дужа салодка. ЧМЫХ. Пра чмыханне. Чмых у шайку i ні блізка піць. ЧМЯК. Пра падзенне. Чмяк i ляжыць. Скользь ны масту i чмяк задым. 4 ЧОК- Пра кароткІ, адрывісты гук. Ого, як твае кублукі выдзелывыюць: чок-чок. ЧОХ. Пра кашляние. Чох, чох лі бані. ЧУПЫРСЬ. Пра ўдар. Тэй акызиуся сьмялейшым, чупырсь болыйыга бічуком. ЧУХ. Пра чмыханне, сігнал трывогі. Пыравоз едзіць чух, чух, чух. Хлопцы, чух, ныстаўнік ідзець. * ЧЫК. Пра рэзанне. Ножычкым чык пы вярёўкі. ЧЫК-ЧЬІРЫК (чык-чырік). 1. Пра рэзанне. Січас дыганю цябе i чык-чырік. 2. Пра шчабятанне. Ета птушка ўсігда пяець чык-чырік. ЧЫРКу (чырьк). Пра кароткае трэнне. Сьпічкыю чырьк — не, нікога німа, а мне пыкызалыся. ЧЫРХ (чырьх). Toe ж. Чырьх аб загнет рукавом *— вымызыўся. ЧЫРЫК (чырік). 1. Пра шчабятанне. Вірябей чырік, чырік i глядзіць у вакно. 2. Гл. чык. Tpi сланешыны чырік, пыт паху i толька быў. ЧЫХ. Гл. чах. Вогнівым чых, чых, глядзі, i ў яго ўжо дыміцца. ШАБОУК. Гл. булдых. Ды сірядзіны дайшоў, a тама шабоўк — і пашоў пад лёд. ШАБУЛДЫХ (шубулдых). Гл. булдых. Беріг аб'ехыў, i ён шубулдых у ваду. ШАВЕЛЬ. 1. Пра варушэнне. Думыла, нікога німа, а ён пыт пасьцілкыю шавель. 2. Пра спрытную няскладную хаду. Шавель, шавель, ногі крівыя — ідзець. 3. Пра з'яўленне. Ішчэ цёмнінька було, яны шавель у хату. ШАВОЛЬ. Г л. шавель 1. Мыш пыц саломыю шаволь, шаволь. 2. Гл. шавель 2. Шаволь i пыдаўся ўверьх па вуліцы. Вин відзіш, пыкывіряў нечыга пут кусты — шаволь, шаволь. 3. Г л. шавель 3. Шаволь госьці иэлыю кичыю. ШАВОР (шаворь). Пра адасоблены рух. Шаворь пы гародых, каб ні замёцілі. ШАВЫР (шавырь). Тое ж. У лес разым зайшлі, а яны січас шавырь убок. 19Q