Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

Заднік — плытагон, месца якога было пры заднім рулі. Бакшты Іўеў.; задні — Курына Віц., Хваенск Жытк.; заднік— Рыбчына Віл.:, рулёвы — Беразіно; рулёвый — Сушыцк Пін.; цалаўнік — Маеты Правыя Маст.; цальнік — Галубы Мает.; цалявы — Маеты (Каеда плывём, я на цалявога крычу: «Кідай правьі шрыг, левы шрыг!» Г эта, як плыту трэба складацца.); цаляушк — Маеты Правый Мает.; хваставой — Машканы Сен, Шрыковы — плытагон, які пры дапамозе шрыка (завоетранага драўлянага кала) затрымліваў плыт. Семяноўка Гайн. (У галоўцы галаўчасты стаіць, а каля шрыка — шрыковы.); гартвульнік — Маеты; тарновы — Маеты. Лдтачнік — вопытны плытагон, які праводзіў пльіты праз небяепечныя месцы — мелі, парогі, заборы (лоцман). Бярозаўка Глус.; лдташнік — Беразіцо; прапусьнік — Курына Віц. Выплаўшчык — плытагон, які ганяў плыты па невялікіх (выплавачных) рэках. Петрыкаў. Практыкинт — сезонны рабочы на сплаве лесу. Беразіно. Прыймак — сезонны рабочы, якога наймалі цягнуць плыты супраць рачной плыні. Ласіцк Пін. Цёшчык — рабочы, які абчэсваў бярвенні, падрыхтаваныя да сплаву. Мішневічы Шум. Качаны мн.— рабочыя, якія скочвалі na лягарах бирвенні ў раку. Семяноўка Гайн. Збіваны мн.— рабоныя, якія збівалі бярвенні ў плыты. Семяноўка Гайн. Вязчык — рабочы, які звязваў бярвенні ў плытьк Петрыкаў, Хваенск Жытк. Сплотчык — рабочы, які з асобных звенняў састаўляў доўгі плыт. Масты, Петрыкаў; настаўчык — Беразіно. Вартаўнік — рабочы, які вартаваў плыты. Масты Правыя Мает. Будачнік — рабочы, які будаваў буды. Залесее Чач