тоўстай ручцы, якім надразаюць дзірван пры ўзорванні памёту, ляда.
РАЗО'Р.ж* Неглыбокі равок, які атрымліваедца ў цэнтры загона пры ўзорванні яго ў раскід. Ня дзелай плугам глыбокій разор, ато вада ў ім будзіць стаяць. Параўн.: «Дымяцца чадна разоры-барозны» (P. Барадулін).
РАСКД'Д м, Спосаб узорвання глебы, пры якім барозны на загоне адвальваюцца ў розныя бакі; параўн. ськід. .
РУ'НІЯ ж. Рунь.
РЬГДЗЕЛЬ м. Суцэльнадраўляная лапата з акаванымі жалезам краямі для капания канаў.
РЭ'ДЗЬГІНІ мн. Прыстасаванне для носкі сена; рэзгіны.
РЭЗЬ ж. Дробна нарэзаная салома на корм. Як сена канчалася, дък каровам рэзь рэзалі.
САЛАНЕ'ШНІК л*. Сланечнік.
СЕ'МШКА ж. Насенная бульба. Бульбу„пірабралі, семінку асобна i емінку асобна.
CEHIHA'э/с. Адно каліва сена.
СПРЬГХАДУ прысл. На праходзе, блізка каля дзвярэй. Спрыхаду ня ськідавай снапы, насі ў самый куток такаўні.
ССЬГШШЧА н. Пасудзіна, у якую можна насыпаць чаго-н., ссыпаць што-н. Карабок на ссыпішча прыгадзіцца.
СТАГУРО'М прысл. Горкай, етажком. Салому ськідаў, ськідаў стагуром.
СТАЖА'РНЯ ж. Насціл з галля i палак, на які кладзецца стог.
СТВО'ЛКА ж. Столка. Зьвіў вяроўку ў тры стволкі.
СУ'БАР м. Куча дробнага камення, сабранага са шнуроў на полі. У субары, што на мяжы, страначчына гняздо.
СУКО'Л м. Кручаны дубец, якім звязваюць два ка* лы ў плоде i на які кладуць жэрдзь.
СЬГПКА ж. Колькасць зерня, засыпанага ў млынавы кош, у жорны за адзін раз. Зробіў дзьве сыпкі.
СЬВІННУ'ХА ж. Жорсткая трава; сівец.
СЬКЕД м, Спосаб узорвання глебы, пры якім барозны на загоне адвальваюцца адна наеустрач другой. Араць у ськід. И). Зак
Дадатковыя словы
cehihaэіс, раскдд, рунія, рэдзьгіні, саланешнік, салому>ські, семшка, стажарня, стволка, сукол, сьвіннуха
4 👁