ПЕР'Я н. зборн. Зялёнае лісце цыбулі. Нашчыплю пер'я цыбулі i скрышу, ca сьмітанай добра. ПІ'ЛЬНІЦА ж. Пільная патрэба, пільная работа. Ня йдзі сягоньня касіць, ні такая пільніца, заўтра скосіш. ПЛАСКО'НЬНЯ н. Маніцы. ПЛАСТАВА'ЦЬ, ПЛАСЬЦГЦЬ незак. Збіваць сена ў пласты. Ты зграбай у валы, а я буду пласъцщъ. ПО'ЖНЯ ж. СенДкоснае ўгоддзе; луг, сенажаць. Скасіў пожню у агародзі. ПО'ЙСАВАЦЬ незак., СПО'ЙСАВАЦЬ, ПЕРАПО'ИСАВАЦЬ зак. Перамалочваць ячмень другі раз, каб лепш абцёрлася асцё, вымалацілася калоссе. ПО'ЛША ж. Праполка. У агародзі поліва многа. ПО'МАК м. Цяжкае намоклае палена (выкарыстоўваецца для націскання лёну, канапель у мачулішчах). Цяшкі як помак. Накідай памакоў на лён. ПРОТА ж. Разгароджанае месца ў плоде для праезду, праходу. Гані коні ў прозу. ПУГУФАК м. Маленькі ўзгорак, узвышэнне. На пугурку ў сухій гот нічога ні расьцець. ПРУД м. Млын, мельніца. Паехаў у пруд змалоцъ жыта. ПРЫБША'ЦЬ незак., ПРЫБІТДЬ зак.: прыбіваць мёйіань — раўнаваць мешань перад пасевам, праехаўшы па ёй з бараной адзін раз. ПРЫСЛО'Н м. Суіл тары, звернуты к сонцу; сонечны бок. На прыслоні жыта ужо зарунела. ПУК м. Насенны ствол у цыбулі. Уся цыбуля ў пукі пашла. ПУФА ж. Даўнейшая мера вагі (каля трох пудоў). С капы снапоў* намалаціў болі як пуру жыта. ПУХЛЕ'Ц м. Пра попельна-шэрую глебу. Hi зімля, а пухлщ. Адзін хвошч на ей i завёўся. ПШАНГЧЫШЧА, ПШАНГЧНІШЧА н. Поле, з якога сабралі пшаніцу. ПЯРЭ'ПЛАТ м., ПЯРЭ'ПЛАТЫ мн. 1. Прыстасаванне для сушкі бабовых снапоў: жардзіна на калках, увагнаных у зямлю парамі. 2. Тое, што i друкі. ПЯРЭ'ЧКА ж. 1. Кароткі папярочны шнур на полі, у які ўпіраюцца доўгія шнуры. Пярэчку аўсом засеім. 2. Папярэчная планка, пласцінка ў чым-н.; распорка. ПамІж вобжамі ў cace ўстаўляецца пярэчка. РАЗА'К м. Прыстасаванне ў форме нажа на доўгай