кай, доўгай (пра націну агародных культур). Пад яблънай у цяні бульбазьніцела. ПАБІРА'ЦЬ незак. Падбіраць. Пабірай ігрушы, што паапсыпаліся. ПАДГРО'ПКІ, ПАДГРЭ'БІНЫ мн. Сена, якое набіраецца пры паўторным зграбанні. Падгропкі пакладзі на верх капешкі. ПАДАВА'ЛКА ж. Прыстасаванне (выструганая палка з суком) для падавання снапоў у друкі, на клад, малацільны стол. ПАЗА'ДЗЬДЗЯ н. зборн. Дрэннае, недаспелае зерне з. пустазеллем, якое пры ручным веянні аддзяляецца ад лепшага зерня. ПАЛО'УКА ж. Мякіна. Даўней хлеп c i палоўкай елі. ПАЛО'ЦЬ незак. Палаць. Палоць крупы. ПАЛЮ'К Ручка на кассі, заякую 'трымаюцца правай рукой. " ПАМЁТ м, Задзірванелая, запушчаная ніва; неўзараная цаліна. Драць памёт цяшка. Cniptua надразаюць пласт разаком, a посьлі мраварачъваюць плугам. ПАПА'РАВАЦЬ незак. Быдь, заставацца пад папарам. Два гады поля папаравала. / Щс'РАВАЦЬ незак. Тое, што i папираваць. ПАСО'Р м. Марная страта, убытак. Парылі сьвінні бульбу, столькі дабра пашло ў пасор. ПАСЬЦЕ'ЛЯ ж. Пэўная колькасць снапоў, разасланых у два рады на таку для абмалочвання цапамі ў адзін заход. Змалацілі дзьве пасьцелі ячменю. ПАТКА'ПАВАЦЬ: паъкапаваць бульбу— не вырываючы каліва, выкопваць пальцамі болыпыя клубні маладой бульбы, пакідаючы дробную, каб расла. ПАТРУ'ХА, ПА'ТРУХА ж: Пацяруха. Салома патрухай абярнулася. ПАТСА'ДА ж. Бакавыя адросткі ад асноўнага сцябла ў злакаў. Зімля добрая, дък жыта дало патсаду. ПАУПУ'РАК м. ГІасудзіна з клепак для адмервання збожжа (змяшчае каля паўтара пуда). ПАХА'ЦЪ незак., ЗАПАХА'ЦЬ зак. 1. Барануючы, закрывать зямлёй засеянае збожжа. Бацька паехаў пахаць жыта. Запахаў шнур. Дурных ні сеюць, ні пашуць — самг ражаюцца. 2. толькі незак. Увогуле апрацоўваць зямлю, карыстацца зямлёй. Бацька даўней пахаў дзьве дзісянціны, адну сваю, адну суседаву
Дадатковыя словы
запахаць, пабіраць, падавалка, падгрэбіны, пазадзьдзя, палоука, палюк, папараваць, папйраваць, пасьцеля, паткапаваць, патсада, паупурак, пахацъ, щсраваць
0 👁