ЖМА'ЧКА ж. Жмут сена, саломы, травы. ЖУ'ЖАЛЬ м. Гнойная жыжа. Жужалем цыбулю паліваюць, тады добра расьцець. ЖЬІТНО'Е н. Поле, на якім расце або з якога толькі ўоралі жыта. У нядзелю хадзілі гуляць у жытное. Кароў пагналі ў жытное. ЗАБО'ЕЦ м. Дубовы клін, якім прымацоўваюць касу да касся. ЗАЕМІСТЫпрым. 3 шырокім захопам рабочай часткі. Заёмісты серп. Заёмістая каса. ЗАПЯРЭ'КАЦЬ зак. Загарадзіць часова, як папала. Плот паламаўся, а коні лезуць, дък хоць да часу запярэкаў дзірку. ЗАСЕ'ЩЦА зак. Кончыць сяўбу, засеядь усё. ЗАСКАРУ'БНУЦЬ зак. Зацвярдзець, пакрыцца зверху тонкай коркай. Ноччы замаразак быу, дажы зімля заскарубла. . ЗАСТАРО'НАК. м. Адгароджанае ў таку мееца для складвання мякіны, саломы. ЗБЛО'ЦЩЬ зак. Сапсаваць, зглуміць; патравіць (пасевы, пожню). Коні золоцілі цэлы клін жыт.а. ЗДАЛ13АВА'ЦЬ зак. Утаптаць, умясіць нагамі ў зямлю. Кош здалізавалі жыта. Мальчаняты здалізавалі грады. ЗІЛЯНЬКV мн. Зялёныя, недаспелыя зярняты, плады. ЗШМА'ЛКА ж. Прыстасаванне для знімання яблыкаў, ігруш з дрэва. ІЛЬЛЯ'НІШЧА н. Поле, з якога ўоралі лён. ІСПА'ШКА, СПА'ШКА, СПА'ШЧЫНА ж. Від арэнды зямлі, пры якой плацяць часткай атрыманага ўраджаю. Узяў Лахманаў хутар у іспашку. КАЗЁЛ м. Бабка ячменных снапоў без шапкі. КАЛАПНІ' мн. Каноплі. КАЛАПНЯ'НІШЧА н. Поле, з якога ўоралі каноплі. КАЛАСАВІ'НЫ мн. Абцёртае, адламанае калоссе, якое ў час малацьбы аддзяляецца ад саломы. КАПЕ'ШКА ж. Капа сена. Склаў сена ў капешкі. Капешкі у-балыиы дож зацяклі. КАСАВГЛЬНА н. Кассё. КАСАУЁ н. Кассё. КА'СЛАВА н. Пасма, шматок (сена, лёну, травы). Аддзяліў ад жмені каслава лёну i апкруціў калі рукі. КА'СЛАУКА н. Невялікае каслава