ПУКЕ'Р м. Пухір. Обоп'ёк руку, шчо ажно йукер сха* піўса. РАЛЮ'Х м. Склад (пры аранні). Города зарэ ўсе люды ў тры ралюхі горуть. РЭЗО'НЦЫ мн. Бульба, разрэзаная напалам i звараная ў мундзірах. Позно ўжэ, але рэзонцоў я вам ішчэ ўсыгею наварыты. СМАГОРЭ'ЛЦЫ мн. Прыгарэлая бульба. Смагорэлцы кажын рас свіньням оддаём. СОЛОНЦЭ' мн. Цэлая бульба, звараная ў мундзіpaх. Солонцэ з росолом будэтэ есты. СОПЭ'ЛЬ м. экспр. Ерш. Коль хочэш пойматы шчонь добрэе, до нэ стой тутэка, бо ў гэтом мэсьці одни соплё ловаюцца. CTPAMPHA ж. Лесвіца. Нэ гутайса на страміны, бо ўпадэш. ТЁ'СКА ж. Лучына. Добрэў шчо ты смолякбу прывёз, а то тескі нэ було ш чого насекты. ТУФЗАТЬР незак. Тузаць. Потурзай мне крохі руку, а то, мусіть, выбіў нёдэт Узяўса турзаты, дак турзай. ХУТНЕ'Й прысл. Хутчэй. Хутней будэ, як сюдою пбидэій. ЦІБА'Х м. Кветканоснае сцябло цыбулі. Мой хлопэц вытягса за лето, як той цібах. ШЧО'ТКА ж. Сівец. Шчотка — гэто белая, сухая, твэрдая трава, якая добрэ горыть. ШЧЭРУЪША ж. Невялікая дзірка (у падлозе). Голка ў шчэрубіну ўпала
Дадатковыя словы
гбруть, дббрэе, крбхі, обопёк, пбйдэій, потўрзай, пукер, рэзбнцоў, рэзонцы, смолякбў, сопэль, тёска, тўрзай, тўрзаты, шчэрўбіну
4 👁