Народная лексіка (1977). А. А. Крывіцкі, Ю. Ф. Мацкевіч

 ◀  / 289  ▶ 
хто-небудзь, колінь — калі-небудзь, кудинь — куды-небудзь, шчонь — што-небудзь i інш. БАДУЛЬКІ' мн. Ігліца (хвойная). Нагрэбль бадулёк у лесі, думалі картоплі накрыты, поехалІ, a іх нёхто ўжэ забраў. БОЯ'КА м. i ж. Палахлівец. Такого бояку маты за руку водыть. БРАЗДЭ'НЬК Пра імгненнае падзенне. Тут вонёгб браздэньк на зэм. БРА'ТЫ незак. Вязаць. Ой, Олеся як почнэ браты, як почнэ, дак гледышу ото ŭ выбрсСла ўжэ швэдра хлопцу. БУ'СЬКО м. Бусел. Кажуть, шчо як станэ бусько на комін, дак у гэтой хаты шчасце будэ. БУЯ'Н м. Непакладаны бык. Учора на кордунык буяна з другого сэла прывэзлі. ВЕ'Я ж. Павека. Як ходыў тогдё ў лес i голіною шкрабнуў по окну, дак i тэпэрэка вея нёшчо боліть. ГАРАБЭ'ШОК м. Верабей. Гарабэшкі зімою ў стрэci хаваюцца. ГРАНЫ'ЧЫТЫ незак. Раздзяляцца палосамі хмар (пра неба). Бач, як нэбо хмарамі погранычанэ. ДЭФЭВО н. Стрэмка. Добегаўса, дэрэво, як полено, у ногу загнаў. ЖО'ВЭНЭЦ м. Жоўтая зямля. Тут такі жовэнэц, шо ныц нэ ростэ. ЖОНО'ЧЫНА ж. Жанчына. Наша сусетка добра жоночына. ЖЭРЛСУ н. Джала. Як упустыть пчола жэрло, дак закрутысса. ЗАБЕ'Г м. Нахіл на саннай дарозе, дзе заносіць сані. Тимэка забёгі такіе, шчо ŭ пэрэвэрнутыса нэдоўго. ЗЛЕ'ТАТЫ зак. Збегаць. Ганночко, злётай но до тёткі Насті, побач, шчо з іхнім малым зр'обілоса. ЗЭЛЁНЫ'ЦА ж. Зялёнка. Но ŭ грыбы ж гэтые зэ~ лёныцы — зіма чэрэз нэделю, a іх ішчэ мэшкамі з лесу нос ять. КАЙ прысл. Каля. А дед, як нэ свой: то кай одного двора вон сэдыть, то кай другого бачать ёгд. » КОНЮКК мн. Канькі. Нэ трэба було конюкі малому купляты. до вон тогдё у хаты сэдеў бы. КРАСНОГОЛО'ВЕЦ м. Падасінавік. Молодые красноголоўцы добрэ есты, колі воны посмажаны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бояка, вбдыть, гарабэшок, гранычыты, забег, злетаты, зробілоса, зэлёныца, кордўнык, красноголовец, кудйнь, пэрэвэрнўтыса, тймэка, упўстыть
4 👁
 ◀  / 289  ▶