с СТАН м. 1. Фігура. Нікрасівы стпаў стан яё. Запруддзе. 2. Камплект для воза. Стан колёс купіў бацька. Гарадок. СТАНАВЩЦА незак. 1. Станавіцца, размяшчацца ў вертыкальным становішчы. Маладые на ручтк станавяцца. Партизаны. Не станавіўся конь дыба, бег. Чуцькі. 2. Здарацца, рабіцца. Два месяцы мусіць ляжаў, плоха станавілася. Манголія. 3. Устанаўлівацца. У абдры становяцца патпоры. Капылы станавіліся ў полос. Гарадзец. 4. Прападаць. Якмардс i засуха, ні станіць вады. Міцюкова. СТАНАВІЦЬ незак. 1. Ставіць. Станавіця, я будумыць пасуду. Нямойта, Багданава. 2. Рабіць, устанаўліваць. Становяць грабільна, брусок, зуб'я. Розмыслава, Дольдзева. 3. Абганяць. Скарддзюць пёрвы раз бульбу, акучваюць, a другі раз становюць у бардзны. Міцюкова. CTAHOBA ж. Звычай, традыцыя. Стандва была такая: пёршы сноп па закону ставілі на кут. Цясішча. СТАНОК м. 1. Прыстасаванне для вырабу колаў. Ранты калясы самі дзёлалі на станку. Фасаўшчына. 2. Корпус калаўрота. А гёта ўсё станок пралкі, у станку стцы ды абдт. Каралі, Вялікі Азярэцк. 3. Апора для чаго-н. Станок у ждрнах. Жохава. СТАШЦЬ зак. 1. Выпаліць (у печы). У пёчы стаплю i карову нада падащь. Багданава. 2. Адтапіць, стварожыць. Аддзёльна стопя малакд. Нямойта. СТАПТАЦЬ зак. 1. Знасіць абутак. Раньшы босыя ідуць, а бацінкі чэраз плёчы нясуць, кап ні стаптацъ. Заазер'е. 2. Шчыльна скласці што-н. Дзёжкі былі круглый, у луччыя, падніз сала, кумпякг, часнаку, кмту, злджыги, стопчаш, пасыпеш поверху солі. Міцюкова. СТАРАБУДКІ мн. Старажытнае. Знаецъ старабудкі ўсякія. Вялікі Азярэцк. СТАРАБЫДНАЕ н. Старое, простае, без выгодаў. Усё старабыднае было, біз удобстваў кварцгра. Цясішча. СТАРАВАЦЕНЬКІ прым. паліянш. Стараваты. Дзве варушачкі нашоў, ужо стараваценькія. Партызаны. СТАРАВЕР м. Старавер. Старавёр гаворыцъ: а хваціць-тсі, а куда-та, я яму паваражу-та. Сянно, Багданава, Карпавічы. СТАРАВЕРКА ж. Стараверка. Ягоны родны брат любіў старавёрку, ні далі яё. Івоні. СТАРАДАУНІ прым. Старажытны. Стьрьдаўнія мідзяныя капёйкі. Карал i, Запруддзе, Дуброўкі. СТАРАЖЫЛ м. Доўгажыхар, стары чалавек. Старажыл жывёць, трасёцца, як мая матка. Розмыслава. СТАРАЖЫТШ прым. Старажытны. Гэта прыкаска старъжытняя. Марозаўка. СТАРАЖЬЩЬ незак. Вартаваць. Ён ноччы старажыць, аўдзень спіць. Кішуроўшчына, Гарадзец, Запруддзе, Міцюкова, Закур'е. СТАРАЯ А, СТОРАНА ж. 1. Адзін з процілеглых бакоў. Па правуй старанё лес ляжъщъ, а па лёвуй каровы стаялі. Міцюкова, Нямойта, Дуброўкі. С тэй стороны спалілі пяць хат. Жохава, Каралевічы, Савінічы. Ёта старана стъна балщъ галавы. Нямойта. 2. Застаронак. У пунi, у таку старана, дзе лажылі зярно, снапьг. Гарадзец, Каралі. СТАРАРЭЧЧА н. Старое рэчышча. Старарэчча - русло старья, абы як ішлд, у старарэччы піскуноў было много. Багданава