Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 2

i СТАРАСВЕЦКІ прым. Колішні, ранейшы. Старасвёцкія людзі крэпкія былі. Неўгадава, Вялікі Азярэцк. СТАРАСЦЬ, СТАРАСЬ ж. 1. Старасць. Старасць нікога ні красіць. Пат старась пажьіць німа за кім. Ульянавічы, Запруддзе, Івоні, Нямойта, Самсоны, Фасаўшчына, Закур'е. 2. Пра старую, засохлую траву. Тут старьсь надо касщь. Забор'е. □ Старьсь нірадъсь, а горп ні карысь. Заазер'е, Чуцькі. СТАРАЦ м. 1. Жабрак. Старцы хадзілі, шурманку круцяць, сляпыя, малінькій мальчик вядзёць, пяёць, маліўся. Серкуці, Вялікі Азярэцк, Чуцькі. 2. Негаспадарлівы чалавек. Старцы старцамі i ёсь. Якёй дзет, такёй i ўнук. Па крыв/ так ідзёць. Сянно. □ Старцу сімнаццаць вёрст ня крух, ліш бы дзірьунямі. Сянно, Алексінічы. СТАРАЦЕЛЬНЫ прым. Дбайны. Старацельны дзед быў. Міцюкова, Нямойта. СТАРАЦЦА незак. Прыкладаць намаганні. Чълавёк стьраўся, дзёлаў. Леснікова, Заазер'е. СТАР'Ё н. зб. Старыя людзі. Старё астаёццаў дзярэўні, адзін лом. Запруддзе, Вялікі Азярэцк. СТАРУХА ж. Старая. Жыла тут старуха ў нас, у Ульянавічах. Ульянавічы, Латыгаль. СТАРУШКА ласк. Анна старушка ля нас сядзёла. Неўгадава. СТАРШЫ прым. Старэйшы. Сям я была большая, дзяцёй мндга, ну я была старшая ў сямЧ. Гарадзец. СТАРШЫШХА ж. Жонка старшыні. Старшышха прышла. Нямойта. СТАРШЫНСТВО н. Старшинство. Аддавалі замуж па старшынству\ закон такі быў, дурата была. Леснікі. СТАРШЫНЯ, СТАРШЫНА м. Старшыня. Старшыні вянок саўём i нясём к яму на дом. Ён жа старшыня, нас на работу выпраўляіць i работу прынімаіць. Багданава, Каралі, Леснікова. Брыгадзір c старшыном угаварваюць. Старшыну вілі вяндк з лёну\ з жьіта. Баравікі, Багданава, Вялікі Азярэцк, Запруддзе, Кішуроўшчына, Кляпчэва, Марозаўка, Сукрэмна, Фасаўшчына. СТАРЫ, СТАРЫЙ прым. 1. Стары, які дасягнуў старасці. Я ўжэ старая, гдлас ні ўзвяду. Чуцькі, Буй, Дольдзева, Заазер'е, Забор'е, Ульянавічы. Жыў дзед старый такі, старый, жыў з бабай. Ульянавічы, Алексінічы, Багданава, Заазер'е, Кішуроўшчына, Партизаны. 2. Непрыгодны для жылля. Наш будынак стары, то рашьілі нам даць фінскі домік. Гарадок. 3. Даўні, колішні. Цяпёр сталі варочацца к старому, людзёй плоха звярнуць. Каралевічы. СТАРЫК м. Стары чалавек. Старыкду усюдых ёсь, мндга старыкду. Багданава, Алексінічы, Фасаўшчына, Нямойта. СТАРЫНА ж. Старадаўнасць, мінулае. Пачаму мала ўспамінаюць старьіну? Леснікі, Карпавічы. СТАРЬІНАЧКА ласк. Радзі старыначкі лісце клёну, ліпы патыкаю ў хату. Неўгадава. СТАРЬІНКА ж. Пожня. Коні на старынкі. Станюкі. СТАРЬІННЕ н. Старадаўняе, мінулае. Я сама з-за старыння гарую. Кішуроўшчына. СТАРЬІННЫ прым. Старадаўні, мінулы. Нагиы празнікі старынныя ідуць na заду [пазней, пасля]. Савінічы, Хамінічы. Кірмашы былі старынныя, якувосінь, на старынныя святы. Дольдзева, Закур'е. СТАРЫНУШКА ж. Колішняе, старадаўняе. Была эта пры старынушке. Па старынушке я ні знаю, па-нашаму юбкі называліся. Дольдзева. Як ткалі пры