л называется. Вялікі Азярэцк. Лух шче шчдлак называюць. Заазер'е. Лугу з пдпелу наварым. Закур'е, Нямойта. ЛУЖОК памяти. У лужок пъкладзёш пълатнд, каб выідала сурьвісь. Запруддзе. ЛУГОВІШЧА н. Логавішча, лежня. Луговішча — мёсца такое расправяць ласі - i ліжаць. Жохава. ЛУДА ж. Адходы пры веянні зерня, пазаддзе. У зярнё луда - трава, усякъя чмура. Гардшак астаёцца, мякіна, асёўкі -усякъя луда. Каралевічы. Луда -усякъе зёлле, смёцце, усякъя чмура [у збожжы]. Марозаўка. ЛУЖА ж. Лужына, лужа. Багданава. ЛУЖЫНА ж. Тое ж. Дот прайшду, во кажуцъ, луміны ці лужыны есъ. Гарадзец. 3 лужыны вады бралі. Нямойта. ЛУЙ м. эмац.-ацэн. Гультай, абібок. Сядзіш, як луй, дзенъ i ноч. Луй ты! Фасаўшчына. ЛУКА, ЛУКА ж. Глыбокая мясціна на рацэ. Лукі был!, глыбдка на рэчцы. Буй, Баравікі. Там лука, у татлася сястронка. Каралевічы. ЛУКВІНА ж. Цыбуліна. Хай луквіну зёсцъ i спаць. Сянно. ЛУМІНА, ЛУНІНА ж. 1. Яма, паглыбленне, залітае вадой. Луміна тъкая станщь, упадзіна. Савінічы. Дзе была якая луміна, тарфа панавозілі. Па луміньх въда стагцъ. Леснікова. Глідзяць, там луміна, а там яьичэ што, выдзіляюць загон. Фасаўшчына. Луміна зуплула, там торх къпали Чуцькі. Тут ёсъ луміна глыбокъя, упадзіна мётруў ттнаццъцъ. Самсоны. Луміна лі дарогі, там i бабу нагилі, пъды льдом ліжала. Кавалі, Гарадзец. 2. Невялікае балотца. Луміна - такбя балотца. Запруддзе. 3. Лужына. Вады многа, луміны стаяцъ. Во на вуліцы луміны, дош налгу. Заазер'е. 4. Палонка, лунка. Гусі плаваюць цэлы дзенъ i ў рякё i ў луніне, i эта пёря - бёлаусюды. Самсоны. ЛУМКА, ЛУНКА ж. Палонка. Лунка - дзе вада, прабіваюць луміну. Фасаўшчына. Лумкі прабівалі ў вдзеры. Лумку прарубілі i яё туды [акунулі]. Закур'е. Зімби лунку праб'ю, каб рыба не затохнулася, хлёба, камбікдрму кіну. Партызаны. Лунку прабіваюць на вдзеры. Багданава. ЛУНАЦІК м. Лунацік. Лунацік — што na лунё ндччы хддзіць, na вдзіры мджыць іцці лунацік. Вялікі Азярэцк. Пры лунё ходзіць лунацік. Багданава. ЛУНУЦЬ зак. 1. Памерці, згінуць. Увёсь нарот луніць, i канёц свёту. Запруддзе. Кап ты лунуў, кап ты памёр! (праклён). Багданава. Ужо чтавёкі тры лунулі [з-за даўкі ў чарзе за гарэлкай]. Фасаўшчына. 2. Прапасці, згнісці. Ніскі агардт, бульба можыць лунуць. Латыгаль. ЛУПАНУЦЬ зак. Лупянуць, моцна лінуць (пра дождж). Дожджык, дджджык, лупані, /Бабу з поля прагані (з дзіцячай песенькі). Каралевічы. ЛУПАТЫ прым. Губасты, губаты. Лупатые губы, лупы вялікіе. Гарадзец. Лупаты, о лупы так лупьі. Нямойта. Лупаты чалавёк - лупы [губы] бальшыя. Багданава, Фасаўшчына. ЛУПАТЫ прым. Вірлавокі, лупаты. Лупатыя вдчы -лупы ёта. Гарадзец. ЛУПАЦЬ незак. Лыпаць. Ты ні глядзі, вачмг ні лупай. Гарадзец. ЛЫП. Лыпнуць. Вачыма лып - i абудзілася. Каралевічы. ЛУПІЦЦА незак. Лупіцца. А съвтънёнък жа ня лупіцца! Гарадзец. Казлы лупюцца, а мъхъвт не. Алексінічы. ЛУПІЦЬ незак. 1. Ачышчаць ад лупін; абіраць. Як стану лупіць [бульбу], ды нідзё расткду німа. Серкуці. Яны аблупюць [яйкі], у соль памдчаць. Запруддзе
Дадатковыя словы
аблўпюць, балбтца, бўльба, вўліцы, гўбы, гўсі, заазере, закуре, зімбй, лугбвішча, лўжыны, лўка, лўквіну, лўкі, лўмка, лўмку, лўмкі, лўміна, лўміну, лўміны, лўміньх, лўнка, лўнку, лўнулі, лўнуць, лўнуў, лўніна, лўніне, лўніць, лўпай, лўпаць, лўпы, лўпьі, лўпюцца, лўпіцца, мбжыць, нагйлі, прабю, расткдў, сястрбнка, сўрьвісь, ібабу
3 👁