л Лдпнала гётая вена, стала цен. Запруддзе. Лдпныла язва. Кішуроўшчына. 2. Лопнуць, трэснуць. Лдпніць - залілася ўся жырам. Багданава. Мальцы папірдсу сунуць у рот [жабе], яна цігаіць, аш лдпніць. Вялікі Азярэцк. Ён рдбіў ждрны, а камінь лопнуў. Дуброўкі. 3. Адлегчы. Мардз балъшы, то нада лысых шчытаць, кяб булб ўлішку [3, 5, 7... няцотны л i к], то мороз лопніць (павер'е). Нямойта. ЛОПУХ м. Лопух (расліна). Лопух, ён вясной пёрва на дварэ ждутым цвіціць. Фасаўшчына. ЛОПУХА, ЛАПУХА, ЛАПУХА ж. Toe ж. Самай ранняй вяснди лопуха зацвітаіць на балдці. Запруддзе. Лопуха - самая первая ў лесе, ждуценькім цветам цвіціць, раней козам давалі. Чуцькі. Лопуха па балотах расцёцъ. Карал i. Лопух ці лапуха завуцъ, ён з вясны начынаіць па мокрым мястам. Фасаўшчына. Лапуха ў балотах рана, бы спех сдидзе. Багданава. Лапуха зялёная, ждуі{енькім цвёцікам цвіціць. Чуцькі. Лъпуха вясндю распускаіцца. Козы льпуху ядугіь. Багданава. Лапуха жоўтум цвётам цвіціць, лістьг шырокія. Самсоны, Буй, Леснікова. ЛОПУШКА ж. Прыстасаванне ў выглядзе акраўка гумы i пад. на ручцы для знішчэння мух; хлапушка. Лопушку вазьму, ляп-ляп - крысы баяцца, ні йдуць. Нямойта. ЛОСЬ м. Лось. Адно врэмё тут ласіхадзілі. Латыгаль. Ё i ласі, хто можыць, хто сумёіць — ахдціцца. У нас у бару ё i ласі Ласі з ласіцамі тама бёгалі. Багданава. ЛУБ'Ё н. зб. эмац.-ацэн. Старыя людзі. Адны пінсіянёры, лубе старбя сядзгць у нас. Запруддзе. Луб'ё аднд пъасталъся, мьладых німа. Чуцькі. ЛУБКА, ЛУПКА ж. Ручны кораб з лубу, бяросты; Лубянка. 3 лубкаю ў поле выйдзеш, сёіш. Партизаны. Начала, хлёба атразаіць, у лубкі красівыя, солі ў mpdпачку - i ідзёць сёяць. Каралевічы. Даёць дзед жыта лубку. Закур'е. Лупка - ёта сёялі жьіта, з лубак. Hy такія лупкі звалісі былі, такія плёціньгя. Гарадзец. Лупка із лык, сёялі, з лупкою ішлі na пдлі. Лупкі такія c саломы, сёялі з лубьк. Вялікі Азярэцк. Плялі c саломы кулявэй лупкі. Нямойта. Сьламяная сівалка, сёюць што дабрд, лупка завёцца. Каралі. Сусёт павёсіць лупку на шыю i сёіць у дзве рукі. Гарадок. Лупкі ic салдмай аржанэй. Карзінка круглая i ручка, я сам яё пляў. Жохава, Багданава, Запруддзе, Савінічы, Фасаўшчына, Чуцькі. ЛУБОК м. Жалабок для катания яек. Лубок быў з дрэва, на Паску кьчалі яйцы. Манголія. ЛУБУДА ж. Старое або падранае адзенне; лахманы. Раз ніхардшае - лубуда [тутраспораны світар]. Чужое ёта-лубуда. Савінічы, Каралевічы. ЛУБЯНКА ж. Ручны кораб з лубу, бяросты; Лубянка. Лубянкі застаўленьі, парасёнка абжарыцъ, пасвёцяцъ, шалуху ад яек хранілі, свянцонае. Цясішча. ЛУБЯНЬІ прым. Цвёрды, нягнуткі, лубяны. Змдршанаё, сухоё, лубяндё, як пакачаіш, то роўненькае. Багданава. ЛУГ м. Заліўны луг. Сена на лугу Луг нззка, сёна нехарошае. Гарадзец. А лугг былі бошчыя. Ульянавічы. Калакольчыкі гівітуць i рамашкі на лугах. Буй. Ш съхранш нашы граномы лугг. Сянно. ЛУЖОК памянш. Лушкг малыя былi, ашэіны такёя. Баравікі. ЛУГ, ЛУХ м. Шчолак, луг. С попілу дзёльлі луг, ётым лугьм бяллё мыли Серкуці. Шчолак, лух зваўся, попілам мылі, лавашнага ні было, бяллё простоя, сваё. Каралі. Сліская въда ад лугу, скуты бялілі Соды ні было, лух грэлі. Багданава. Наваруць зальг, лугу, тадьі лугу саллёш, слізенькае. Гарадзец. Вада сліскаясліская, лух звалася, i кіпяцілі, i мылі ў ёй. Із попела, кап бяліць, дзёлалі ваду, лух
Дадатковыя словы
барў, ббшчыя, вадў, вазьмў, вясндй, гівітўць, ждўтым, ждўценькім, ждўі{енькім, закуре, крўглая, лапўха, лбпніць, лубё, льпухў, лўбак, лўбка, лўбкаю, лўбку, лўбкі, лўбьк, лўгу, лўгьм, лўпка, лўпкою, лўпку, лўпкі, павере, рўчка, салбмы, сдйдзе, сўнуць, шалухў, ядўгіь
4 👁