Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
л едсемдзесят чатыры гады i дзве нядзёлькі толькі, i то логам ні ляжала, усе па кардве вьлнаваласі. Багданава. ЛОГУВА, ЛОГАВА н. Логава. У нас кълы самъя хаты было гхнья лдгуеа [пра ваўкоў]. Па грыбах пайтлі, а там логава вбучыя, касцёй пдуненька. Багданава. ЛОГУ ВЫ прым. Трава з логу. Логувая трава, дзе лох. Жохава. ЛОДЫР м. Гультай, лодар, лежань. Лддыр, не хацёла работаць. Самсоны. Ах ты лддыр, ляжьпи як лёжма. Марозаўка. Такі ж лддыр, што у вдсім часду падняўся. Міцюкова. Лодыраў ранъшы ні было; нада ш было работаць. Дольдзева. ЛОЖАЧКА ж. Сонечнае спляценне. Пад лджачкай забалёла. Гарадзец. ЛОЖКА, ЛОШКА ж. Лыжка. Прьдьвалі лдшкі яблынъвыя. Каралі. Расцдм лдшкі вырьзалі. Фасаўшчына. ЛОЖАЧКА памянш. Так i i давалі [яду] лёжучы па лджачцы. Заазер'е. □ Къравая лдшкаўсігда рот дзярэ [пра крыклівага чалавека]. Нямойта. лой м. Топлены нутраны тлушч (авечы, ялавічны); лой. Авёччы лой, кардускі жыр. Фасаўшчына. Лой звалі с кардвы. Самсоны. ЛОКШЫНА ж. Локшына. Лдкгиына - цяпёрашняя лапша завёцца. Серкуці. ЛОМ м. Лом, металічная палка. Ен з ім быў у канторы, а пдтым забіў ломам. Дольдзева. ЛОМ м. 1. Ламачча, абламаныя галіны дрэў. Тут тдлькі лом пасёклі i нагрузілі на магілку. 2. Карчы. Тут той лом тдлькі павыцірабілі. Буй. 3. эмац.-ацэн. Пра старых хворых людзей. У дзярэўні астаёцца адзт лом. Запруддзе. У балънщы адны старэя, адзт лом, там быў Йван, Таня, Хадора Мёншъя, Антоніха, Марэя Аркадзіўна. Чуцькі. ЛОМКА прысл. Нязручна. Груда, так i марос. Ломка ёхаць гэта па грудзі, пъ раллі. Фасаўшчына. ЛОПАЎКА ж. Зазубень, зазуб, зазубіна. Лдпаўкі на кассё, ёслі плохо пакліпаў, іна лдпніць i плоха рэжыцъ. Дольдзева. Лдпъвак нагдніць, тадьі къса рвець, ня гдніць. Жохава. Наганю лдпавак на касё, ні магу касщъ ніяк. Партызаны. Л6паўка на касё, валнамі падзёлаіцца. Мянюцева. Друггя нагоняцъ лдпавак на касё здзёлаюць касу няроўную, няўмёкі. Запруддзе. Лдпавак нагонюць, як хто не ўмёіць кляпаць касу. Нямойта, Заазер'е, Партызаны, Фасаўшчына. ЛОПАЦЕНЬ м. Планка з адтулінай, у якую ўстаўляецца верхні канец млёна (дзяржання ў жорнах). У ждрнах лдпаценъ ёсць, у які ўстаўляецца мёлянъ. У лдпацень праліваюць ваду ат суроцы. Мёлянъ тдркаецца ў лопацень [у жорнах]. Вялікі Азярэцк. ЛОПАЦЦА незак. 1. Лопацца, трэскацца. Кожа лдпаецца на калёні, няможна пералёзці. Багданава. У яё ўсе ндгі чёрные, вёны лдпаюцца, дужа страшная нага. Вена ні так зжылася, як не тде — лдпаецца. Запруддзе. Ліпавая ступа ня лопалась. Міцюкова. 2. Разрывацца. Сэрца крэпкае i ня лдпаіцца. Нямойта. ЛОПАЦЬ незак. 1. Лопаць, трэскаць. Рабро лдпаець, рука лдпаець. Запруддзе. 2. Пляскаць. Ідуць папёраду пь вадзё лдпаюць бдиткай, ну зьганяюць, а ён с чарпаком стаіць i лдвіць. Заазер'е. 3. Трашчаць. Асінавыя [лучынкі] лдпаюць i трэсътрэсъ-трэсъ, такія іскры дробненькія сыпюцца. Багданава. ЛОП-ЛОП 1. Лапатаць крыламі. Пятух лоп-лоп крыламі. Ульянавічы. 2. Заміргаць павекамі. Лоп-лоп дъчка заплакала. Каралевічы. ЛОПНУ ЦБ, ЛОПНАЦЬ зак. 1. Лопнуць, разарвацца (пра сэрца, крывяносныя сасуды i да т. п.) Калі-та была сагнуўшыся, ды ў глазу сасут лдпнуў. Нямойта
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бдйткай, вадў, грўдзі, заазере, кардўскі, касў, магў, пдўненька, пятўх, сагнўўшыся, сасўт, сурбцы, часдў, ідўць
3 👁
 ◀  / 426  ▶