л ЛАСЯНЁНАК м. Ласяня. У ласщы адзт ласянёнак бываецъ. Багданава. ЛАСЯТШК м. Чалавек, які палюе на ласёў. Льсятнікі ймёлі сваю групу. Пожанькі. ЛАТАЦЦА незак. Харчавацца. Умянё дужа латацца нта чым. Нямойта. ЛАТАЦЬ незак. Латаць. Што парвёцца, то латалі, то на лдкцях, то на калёнях надо латаг\ъ. Фасаўшчына. ЛАТАШЫЦЬ незак. Лупцаваць, біць. Дзёці вужаку як сталі палкьмі лътагиыць i забілі. Запруддзе. ЛАТОК м. Латок, жалабок, па якім сцякае вада. С калідора вада па латку сцікла. Каралі. ЛАТАЧОК памянш. Такг лътачдк сдзёлаюць дзервяны. Багданава. ЛАТОК м. Драўлянае прыстасаванне для хлеба. Сем латкду прывязуцъ хлёба на дзве дзярэўні. Апечкі. ЛАТОЧЫНА ж. Паглыбленае месца з вадой, лужа. Там латочына, i въда стаіць. Самсоны. ЛАТРУГА м. Лодар, гультай. Латруга тджа лтьцяй. Багданава. ЛАТУШКА ж. 1. Гліняная або драўляная міска. Латушка - тькая як мгска, з гліны. Латушкі вумурдувьлі з гліны. Багданава. Латушка гліняная была, мёленькая c крышачкай, блінчыкі складывалі. Дольдзева. / латушкі, / гьрлачыкі былі выпаліныя. Былі рсіньшы латушкі цёмныя з глгны, пьліваныя. Гьнчары вазілі гьрлачы, міскі, латушкі, гаршкі. Нямойта. У латушках яёшню пяклг, гліняныя місачкі былі, бёлінькія. Каралі. Латушка — эта мгска балымая. Марозаўка. Латушка звалі гліняную міску, сала кладуць, глыбокія. У латушцы сала. Фасаўшчына, Савінічы. ЛАТУШАЧКА памянш. Латушачка — міска гліняная, калі сала тушыцца. Вялікі Азярэцк. 2. Драўляная міска для збівання масла. Такія бальшэя латушкі былі, масла білі. Каралі. ЛАТЫ мн. Жэрдкі, дошкі i пад., якія прыбіваюць на кроквы; латы. Латы, як крышу кладуцъ, цёшуць такія палкі, латы лсщяцъ. Пълацюцъ дзёвяцъ латаў на адзт бок, дзёвяцъ - на другл. Фасаўшчына. На латы прывязьвалі вяровачкай солому. Серкуці. Крдквы, а на крдквы - латы, рэйкі прыбівалі. Палатых — шыфір. Сукрэмна. Крдквы паставюцъ i лацюцъ, латы называліся. Багданава, Алексінічы, Гарадзец, Леснікова. ЛАТЫ ШЫ ЦБ незак. экспр. Аббіраць, грабіць. Калі ты тут латышыш, то я туды не панду зъ мълакдм. Нямойта. ЛАЎКА ж. Лава для сядзення. Лаўка дсіўнёй къла сцяны скросъ, а каля другой пол. Алексінічы. Лаўка обычна стаяла каля сцяны. Леснікі. Лаўка ў хаці кругом, а стол кала лавак. Фасаўшчына. Лаўкі з ньгамі дзёлалі, дзве ддскі склёены. Гарадзец. Кала вуліцы лаўка стаіць, думаю вырвуцъ на Купалле, зняла верх. Запруддзе. Ператю бъш мёншыя, а лаўкі скразныя. Лаўка была ў дзярэўні i даўнёй. Дольдзева. Лаўкі длінныеўхаці стаялi. Марозаўка. Лаўкі сдзёлалі ca стнкай. Рэчкі. □ На сваёй лаўцы i памёрці ня грэх. Ульянавічы. ЛАЎКА ж. 1. Магазін. Схадзіў лаўку, купі што. Гарадзец. 2. Аўтамагазін. Лаўка ні прыгала з хлёбам. Каралевічы. Мьгазіна німа, лаўка прывдзіць. Кішуроўшчына. ЛАХАНКА ж. 1. Гліняная міска. Льханка нь вядрд, туды сьмітану сьбіралі. Гліняныі былі льханкі, бліны лажылі. Кляпчэва. 2. Драўляная пасудзіна для вады. Лаханка - ёта такі цэбарчык, ваду кудьі зліваюць. Фасаўшчына
Дадатковыя словы
вадў, вумурдўвьлі, вўліцы, грўпу, дўжа, дўмаю, кладўць, латрўга, латўшачка, латўшка, латўшках, латўшкі, латўшцы, тўшка, тўшыцца
6 👁