к КУРЭНДА ж. Размова. I павёў сва! курэнды паліцай: твой мужик мянёрангу. Нямойта. КУСАН м. Недаедзены кавалак хлеба. Судждны-рдджаны, прыхадз! ка мне начуваць, памажы кусан даядацъ [пры варажбе]. Каралевічы. КУСАНАК м. Тое ж. Кусанък хлеба, ясі ды ні дьясі. Савінічы. Добра варажыцъ, калі пёрвы раз у хаце! каб там ёла, кусанак вазьли! каб там начуваць. Каралевічы. Кусанък хлёба н! кідай, паміць ціраіш (павер'е). Нямойта. КУСАНУЦЬ зак. Укусіць, уджаліць. Яны [пчолы] мдгугуь кусануць. Нямойта. КУСАЦЦА незак. Кусацца, джаліць. Пчолы кусаюцца на дош (прыкмета). Запруддзе. Сляпні да восені кусаюцца. Гарадзец, Нямойта. КУСАЦЬ незак. Кусаць. Як яны будуць хазяіна кусаць? Нямойта. Карова гікаецца, як кусаюць вадні, сляпні. Гарадзец. КУСАЧЫК м. Пярэдні зуб, разец. Пярэднія зубы - кусачыкі. Нямойта. КУСЛІВЫ прым. Куслівы. Вадні днём літаюць i кусаюцца, a сляпні пад вёчар такія куслівыя. Жохава. КУСЛІВЕНЬКІ эмац.-ацэн. Вадні, сляпні кусьлівенькіе. Партызаны. КУСНУЦЬ зак. Укусіць. Я два разы куснула яблыка. Каралевічы. КУСОК м. Кусок, луста. Атрэш хлёба кусок. Заазер'е. Хоцъ кусок хлёба нада дацъ. Івоні. КУСОЧАК памянш. Кусдчак сахару. Фасаушчына. Бульбы кусдчак, лёну кусдчак, усё там сёюць. Запруддзе. КУСТ м. 1. Куст. / кусты былі - лес. Запруддзе. Адзёшка ляжыць у кустох. Партызаны. Ідзём нізам да па кустом. Алексінічы. Алёнец у лёсе такімі кустами як смарддзіна, расцёць. Куст круглый рос, а там [у ім] булд логува [пра ваўкоў]. Багданава. Ідзёць мужык с кустду. Міцюкова. Пат кустам кучай сабяруцца i пюцъ. Нямойта. Кустамі зьрьстаіць бёріх. Гарадок. 2. Ягаднік. У Калддзісі [урочышча] кусты дурнгц ёсць, а ягът німа. Сукрэмна. 3. Корч бульбы з націнай. Вырвала куст бульбы, а там - нічдга. Сукрэмна. 4. Кучка. Апёнькі растуцъ кустамі. Вялікі Азярэцк. Варушак куст нашла. Неўгадава. КУСТАНЫ мн. Кусты, зараснік. Был! кустаны, цяпёр пагиуць там, раскурчувалі. Латыгаль. КУСТАРШК м. Тое ж. Быў лес, а цяпёр кустарнікі, ясені мндга было. Нямойта. Усё там гола стаіць, ні кустарнікаў, нічавд німа. Запруддзе. КУСУ ГОР м. Касагор. Къла вдзіра кусугдр. Багданава. КУСУЧЫ прым. Куслівы, кусачы. Кусучы так! сьляпёнь. Гарадзец. КУТ м. 1. Покуць. У хату нясуць жмёні дзве дабра i на куце ставюцъ. Запруддзе. У хату нясл! пёрвы сноп, на кут ставілі. Гарадзец. Вёшаў вяндк у куце брыгадзгр. Карпавічы. Як мылі аттуль!с кута [падлогу]. Трэба ў кут мыць палы, каб ня вымыў людзёй [пакойнік] (павер'е). Вялікі Азярэцк. Настдльк! пяюць на пароле болей, чым на куце. Марозаўка. Мама мая ляжыць на куце - памёрла. Галашчакіна. Як сядзіцё на куцё - пачынайще [піць гарэлку]. Ульянавічы. Проста на куцё абразы вісёлі. Алексінічы. Я ні разу пад кутдм н! начавала, харашо пражыла. Самсоны, Багданава, Кляпчэва, Нямойта, Цясішча. Дзяцёнка здаровага брал!! пускалi: ідз/, каб жысьць здардвая была (павер'е). У новую хату ікдну ўносілі, клубдчак брасал! на кут, каб жысьць вілася, як клубок. Дуброўкі. 2. Вуглавая частка пашы. У самъи кут зьгнаў карду! Гарадок
Дадатковыя словы
аттўль!с, бўдуць, варўшак, заазере, зўбы, кардў, кусанўць, куснўць, кустдў, кусўчы, кўце, кўчай, мдгуг^ь, нясўць, павере, сабярўцца, самъй, ідзі
3 👁