КУТАСЫ мн. Кутасы. Хустка з кутасами Гарадзец. Кутасы папрышывала да хусткі. Каралі. Сучыла кутасы. Вялікі Азярэцк. КУТАСІКІ памяти. Паясы плялі с шэрсцц кутает дзёлалі. Заазер'е. КУТНІК м. Кутнік, кутні зуб. Кутнікі самі выпалі. Нямойта. КУТОК м. 1. Куток, вугал. Зьвярнуся я ў куток / I тры чарачкі ў раток (з песні). Каралевічы. Вьражбітка скьзала, што конь у дзярэўні, у цёмным кутку [яго схавалі зладзеі]. Міцюкова. Усё ny кутках сідзяць [пра спецыялістаў]. Багданава. 2. Уласная хата. Мужык памёр, дык іна хадзгла, кап ёй далі кутдк. Мянюцева. Я ca свайго кутка нікуда. Дуброўкі. КУТУВЫ прым. Кутні. Кутувая, на куцё кладзёцца манёта. Багданава. КУТЫ прым. Абабіты палосамі жалеза. Каткі былі кутыя. Серкуці. КУЎЗЁЛЬ м. Каток на лёдзе. За дзень лапці сабю куўзялём. Алексінічы. КУЎТУНУВАТЫ прым. Хворы на каўтун. Куўтунуваты быў, абстрыглі, то ума лішыўся [нельга абстрыгаць каўтун]. Нямойта. КУФАЙКА, КУХАЙКА ж. Фуфайка. Шчука вялікая ў куфайцы ляжыць. Багданава. У куфайцы грдгиы ндсіць. Нямойта. Самi панадзёлі кухайкі. Серкуці. КУФІЛЬ м. Куфель. Куфіль - ёта крушка c гліны. Манголія. КУФЭРАК м. памяти. Невялічкі куфар, куфэрак. Куфэрак нібальшэнькі для йгдлак, нітак. Багданава. КУХАН м. Здобнае печыва. Кухьн зваўся, як пячэнне, іна мне дала адзін. Іна ўзяла два кухьны. Нямойта. Праннік кукалкьи, кухьны звалі, салдткія, рассыпаю цц а. Фасаўшчына. Вязуць канфёты, куханы, бьранкі c Сінна ў Уллянавічы. Заазер'е. Сьпяклі, кажуць, кухан. Буй. КУХАРКА ж. Кухарка. □ Пака хазяйкіў гупкі, даку кухаркіў дупкі. Міцюкова. КУХАРНІЧАЦЬ незак. Кухарыць, гатаваць стравы. Кухарка кухарнічала, яду варьіла. Запруддзе. КУХЛІК м. Гарлач. Кухлік - ёта такі гърлачык, хто мьлако, хто на поля ваду браў, як жаць хадзіў. Алексінічы. КУЦУПАЛКА ж. Кукса, астатак пакалечанай рукі. Куцупалка вісіць у яго. Гарадзец. КУЦЦЯ ж. 1. Любая крупяная каша ці каша з бобам. Куццю варылі с крупы. Дольдзева. Раньшы ні каша, a куцця звалі. Куцця была з бобам. Вялікі Азярэцк. Куця ў /х, каша, поліўка, крупёня. Карпавічы. 2. Назва абрадавай стравы, прыгатаванай з ячных круп. Баба варыла куццю з ячмянных круп, на Кьляду куццю варылі. Дольдзева. 3. Адвараная пшаніца з мёдам. Куцця - чыста выбіраюць пшаніцу, кіпіцяць яё, ні да гатдунасці, із мёдам разводзюць. Карпавічы. 4. Абрадавая ежа на памінках. Куцця нь памінкьх. Савінічы. Хто з бьранкі дзёльіць ці з мукі куццю. Малы Азярэцк. Куццю ядуць, як жалобны стол. У нас гэдак. Закур'е. КУЧА ж. 1. Крушня, куча камення. Камні зьбіралі i ў кучьі ськідалі. Кішуроўшчына. КУЧКА памянш. 1. Невялікая колькасць чаго-н. Жмёню роўненька складаюцъ у кучку i зьвязываюць. Вялікі Азярэцк. Пькьчаім гардх у кучкі. Каралі. Варушкі кучкамі растуць, малінькія, ждуцінькія. Нямойта. 2. Невялікая група людзей. Паліцаі ідуць такімі кучкамц ацэпюць дзярэўню. Чуцькі. 2. Пра асаблівасць трымання ног касалапым чалавекам: калені знаходзяцца побач. У яго ндгі ў кучу, кашалапы ён. Буй
Дадатковыя словы
вадў, варўшкі, вязўць, гатдўнасці, гўпкі, дўпкі, ждўцінькія, заазере, закуре, зьвярнўся, крўшка, куткў, куцўпалка, кьлядў, кўкалкьй, кўтнік, кўтнікі, кўты, кўтыя, кўфіль, кўхан, кўханы, кўхлік, кўхьн, кўхьны, кўча, кўчка, кўчкамц, кўчкамі, кўчку, кўчкі, кўчу, кўчьі, растўць, хўстка, хўсткі, шчўка, ядў, ядўць, ідўць
5 👁