Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
КАПЦІЦЬ незак. Капціць, вэндзіць. Б 'ецъ къбана, къпцяцъ - i рулет. Буй. Къпцяцъ, кап чэрві ні зьвялісь. Спецыялыю капцяць у Сяннё што хдчаги: окарак, сала. Багданава. КАПЦЮШКА, КАПТУШКА ж. Самаробная лямпа без шкла; газоўка, капцілка. Вёчар прадзёш пры капцюшцы. Апечкі. Каптушка - ёта раныиы трасты ні было, кнацік саўём ic кудзёлі ў бляху, пдснае масла ўваллём i гарыць. Фасаўшчына. КАПТУШАЧКА, КАПАТУШАЧКА памяти. Жыр налівалі, фіцель устаўлялі i палілі, i свяцілі - гэта каптушачкі. Алексінічы. Къпатушачка - у жалёзіньку кудзёлі уцягнуцъ, кірасіны налъюць i запалюцъ. Запруддзе. КАПЧОНКА ж. Тое ж. Капчднку паставяцъ, цёмна гарыць, а мы на памяць прадзём. Баравікі. КАПЫ Л м. 1. Драўляны брусок у полазе саней. Нъ чатыры вязы вдсем капылбу. Капылы стънавшся ў пдлас. На два капылы дзёлалі, ньзываліся пьтсанкі. Чатыры къпылы на дным пълазу, а як сані дліннёй, то й пяць. Гарадзец. 2. Кавалак дрэва ў форме ступні, на якім рабілі абутак; калодка. Капыл жа нада нъ лапці. Каралевічы. Асную на капыл i спляшу лапці. Мянюцева. Капыл на лапці з дрэва, плялг лапці. Гарадзец. Дралі лазу із лтніку i на капыл плялі з вяровачак. Дольдзева, Багданава, Міцюкова, Нямойта. □ Нъ харошым къпылу i сапох харошый. Пожанькі. КАПЫЛ м. Матыка. Капыл ці капылка - апкапываць лёхі. Жохава. КАПЫЛКА ж. Тое ж. Капусту капылкамі апкапыюць, картошку. Заазер'е. КАПЫЛЛЕ н. зб. Капылы ў санях. Запруддзе. КАПЫЛЯЦЬ незак. Матычыць. Капылка - зямлю капыляць. Заазер'е. КАПЫЛЬ. Капануць, падматычыць. Зімля пад цыбуляй дыхаіць, дыхаіць, я капыль, капыль, а жаба каравая уцягніць у зямлю, цыбулю есцъ. Нямойта. КАПЫТ м. 1. Капыт. Капыт у каровы i къня зъламгуся. Багданава. Капыты ў каровы лётам залдмяцца, абразаюцъ. Гарадзец. Капыты раздваіваны ў каровы. Міцюкова. I за капыты ніхто ні схвдціць - паляціш. Нямойта. 2. След, ямачка з-пад капыта. 3 капыта вады нътлася. Закур'е. КАПЫТ м. Свінушка тонкая (грыб). Старая Беліца. КАПЫЦІК м. Капытнік (расліна). Капыцікі ірвалі, гарлачыкі парылі, каб вяршок лучшы быў. Багданава. КАПЬІЦІК н. Кабылка (грыб). Капыцікі растуць па полю. Бёленькія, а пад нізам карычневыя. Каралі. Капыцікі цямнёюць. Багданава. КАПЬІЦЦЕ н. зб. 0 C КАПЬІЦЦЯ. Памерці. На другі вёчар іна c капыцця [звалілася]. Івоні. КАПЭЛА ж. Кампанія, група блізка знаёмых людзей. Нас завуць капэла, бо мы дружна жывём. Заазер'е. КАПЯК м. Малая ўкладка сена, саломы на полі (?); капа. Там чэразь na гэтых гърах стьялі кьпякі. Малы Азярэцк. КАПЯЧОК памянш. Стажок дроў. Къпячдк дроў. Серкуці. КАРА ж. Пакаранне. Такая кара ад Бога ў сёлятнім годзе. Цясішча. Кару дадуць ей за гёта. Багданава. КАРА ж. Кара. Дубаву кару даюць, як панде, i скоту тдпюцъ. Тады дубдваю кару i смардднік кгдаюцъ туды, i сок такі укусны. Кару ножычкъм як сцягнеш, тады мязгу з клёна ссуць ці емдкчуцъ. Багданава. Кару i цвет нъ гарэлцы нъеттвъюцъ. Дуброўкі. Рукі сталі, як кара. Каралевічы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гбдзе, дадўць, дўбаву, заазере, завўць, закуре, капатўшачка, каптўшачка, каптўшачкі, каптўшка, карў, лазў, лўчшы, мязгў, растўць, рўкі, укўсны, цыбўлю
6 👁
 ◀  / 426  ▶