Мова Сенненшчыны: дыялектны слоўнік (2015). Том 1

 ◀  / 426  ▶ 
КАПАШНУЦЬ зак. Нарабіць шкоды. Дзетвара гэта трошку капашнула ў цэнтры [на Купалле]. Нямойта. КАПАШЫЦЦА незак. Корпацца. Во так капэшуцца. Міцюкова. КАПЕИКА ж. 1. Грашовая адзінка. Найдзіш капёйкі, ёслі ляжыцъ номерам уеёрх, тады бяры, то будзіць прибыль, а як уніс номерам, то не подымай (прыкмета). Ляжыцъ две капёйкі па дваццаць капёек, маліц узлу, а дзет кажыць: во, бяры, ты ягичэ сдрак гадоў пражывёш (прыкмета). Ракаў Засценак, Гарадок. 2. зб. Грошы, грашовыя сродкі. Сёстры памагалі капе икай, а я ім трудом. Савінічы. КАПЁЙЧЫНА ж. Пра невялікія грошы. Як якая капёйчына — усё яму аддаёііь. Міцюкова. КАПЁЛАК, КАПЁЛАК м. Невялікі выступ у печы. Капёлак каля пёчы робяць. На капёлак стану i на печ, а так вісдка. Багданава. На капёлку сядзь! Запруддзе. КАПЕЛЬ ж. Вада з дажджу або талага снегу, што сцякае са страхі; капеж. Цячэць капёль. Буй. КАПЁЦ м. Капец (бульбы). На сёмя закапываем у капёц булъбу. Каралі. Бульба памёрзла ў къпцах. Партызаны. Капёц, дзе картошку зъкапываюць. Марозаўка. Было мндга бульбы, дык я закапывала ў капёц. Запруддзе. Мой хьзяін къпау яму\ ніколі на гдлай зямлі капёц ні дзёлаў ні для бульбы, ні для гародніны. Дольдзева, Каралевічы, Розмыслава, Самсоны, Фасаўшчына, Закур'е. КАПЁШКА ж. Невялікая капа (сена, саломы i інпі.); капешка. Пашлі сёна вардчаць, капёшкі дзве склалі. Заазер'е. Щ ты накрьіла свае капёшкі троху? Запруддзе. / сёна цігалі на сабё, капёшкі, у стох скгдывалі. Леснікова. Два вазы асакі накасілі9у капёшку склалі. Каралевічы, Гарадзец, Дольдзева, Кляпчэва, Розмыслава, Фасаўшчына. КАПЕШАЧКА памяти. 1. Невялічкая капа (сена, саломы i інш.). Клёвер сушылі так. За касцдм бабы ідуць i клёвір за макушъчку i ў капёшъчку ставюць. Пасохніць, а тады баба падойдзіць i дзірвяннымі вгльчкімі піравёрніць i пышла. Міцюкова. Адну капёшачку перасушыла травы. Латыгаль. Капёшачкі сёна складалі. Капёшачка ў полі нібальшая. Багданава. 2. Горка зямлі, вырытая кратом. Крот рыіць нору, у ягд капёшъчка нібьлыйая [атрымліваецца зверху]. КАШРЫШЧА н. Вельмі стары маленькі дом. Катрышча такое за дом не шчытаю. Нямойта. КАПІЦБ незак. Запасіць, збіраць. Капяць гэтыя грошы. Багданава. КАПКА ж. Невялікая дзіцячая капа. Пялёнкі няслі, распашонкі, капку, адзіялца — ну, хто што зл іо жы ц ь, той няслг. Запруддзе. КАПЛІЦА ж. Капліца. / царква, i капліца ў нас была, усё расцірабт. Серкуці. Там каплща стъяла, крыніца была. Вялікі Азярэцк. Туды ш смярдтніка вазілі, ён там ньчуваў у капліцы. Серкуці. КАПЛІЧКА памянш. Каплічка стъяла там, там, дзе крынічкі свянцоныя. Багданава. КАПЛУН м. 1. Пакладаны певень, якога адкормліваюць на мяса. Каплун такі бываіць - ні пяёцъ, так хддзіць, i ні нясёцца - нічдга. Запруддзе. 2. Гермафрадыт. Каплун - ні курьіца, ні пятух. Ён c курмі ні гуляіць. Багданава. Каплун у нас завёцца: ён ні пятух, ні курыца. I ў людзёй бываіць: ні малец, ні дзёўка. Гарадзец. 3. Пакладаны кабан. Каплун - ёслі аднд яйцо. Ад ягд ні пакрываюцца свінні. Гарадзец. КАПЛЯ ж. Трошкі, крыху. Вазьмі там каплю сдлі. Сукрэмна. КАПНА ж. 1. Капа (сена, лёну i інш.) Копны сёна растрасаім. Розмыслава, Дольдзева. 2. Мера лёну ў дзесяць снапоў. Лён ставіліў копны, па дзёсщъ снапду. Закур'е
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

аднў, бўдзіць, заазере, закуре, капашнўла, каплўн, кўрыца, кўрьіца, пятўх, снапдў, ідўць
8 👁
 ◀  / 426  ▶