к У палец коль - мётачка, як макета зярнд стала. Нямойта. 2. Забіваць чым-н. вострым (свіней). Яны кдлюць сваіх кабанду i добра жывуць. Баравікі. О ХОЦЬ У ВОКА KAJIL Зусім нічога не відаць з-за цемры. Цёмна хоць у едка калг. Багданава. КАЛОЦЬ незак. Калоць, разбіваць, рассякаць. Там на ўліцы дрдеі кдлім, калддачка [там стаіць]. Леснікі. Я іх рэзала, калдла й складывала ў граду. Заазер'е. КАЛПАК м. Накрыўка акруглай або конусападобнай формы над чым-н. На концы восі надзяёгща, ёта называецца кълпак. Гарадзец. КАЛТУН, КАЛДУН, КУЛТУН м. Каўтун. Колтун - въласы саб'юцца, расчасацъ нёяк. Калтун — чула, гёдак звалц як въласы саўюцца. Багданава. Калтун збіўся, ягд выстрыгалі. Гарадзец. Калтун сауёцца, балёзьнь калтун. Баравікі. Култуны былі, іх расчасываць нільзя. Нямойта. Колдун у въласах буваіць. Сукрэмна. КАЛТЫХАЦЬ незак. Ісці павольна, з цяжкасцю. Пёшкі калтыхаіш да Ддльдзева, а каб аўтдбус хадзіў, заёхъла п. Партизаны. КАЛУН м. Цяжкая сякера з клінападобным лязом для колкі дроў; калун. Калун - што дрдвы бёць. Вялікі Азярэцк. Калун тдусты. Запруддзе. Калун i просты тапдр. Фасаўшчына. КАЛУПАЦЬ незак. Калупацца, корпацца. Пасля цілят i колупала гэта, кап ні заснуць, выплывала. Запруддзе. КАЛХОЗАВЫ прым. Калгасны. Я прыёхала сюды ў калхдзаву хату. Кляпчэва. КАЛХОЗШК м. Калгаснік. Жыта, пшанщу - за грангцу, ячмёнъ, овёс МТС (ЭМТЭЭС) павёс, а касцёр у засеку смяёцца: што калхозніку дъстаёцца. Кляпчэва. КАЛЫМ м. Пабочны заробак; калым. Паёдзець на калым - i прывязёцъ грошай. Каралевічы. КАЛЫМІЦЬ незак. Падзарабляць грошы незаконным шляхам; калыміць. Ты ж калыміш, а над грашыма трасёсся. Нямойта. Ездзюць на сёвер, калымюць. Ракаў Засценак. КАЛЫСКА ж. Калыска, дзіцячы ложак. Нада ў калыску класці й калыхацъ, каб яны смашна спалі. Заазер'е. А тады ўжо былі калыскі, такія стьялі на палу, можно было къчацъ. Запруддзе, Манголія. Пасрадзі хаты зачатлі калыску. Закур'е. КАЛЫХАЦЦА незак. 1. Зыбацца, вагацца. Драгбучая мёста, як ідзёш, янд калышыцца. Фасаўшчына. Там прорва, там твань калышыцца, там дна не дасталі жардзінамі. Серкуці. 2. Хістацца, шатацца. Зубы есь, алё яны, як арэлі, калышуцца. КАЛЬІХ-КАЛЬІХ. Калыхнуцца, гушкнуцца. Каіых-калых, бярэзінка, / Баліць мая ŭ сярэдзінка. / Кап у мянё было ŭ кугака(ла), / А я n ягд ўскалэхнула, / Сярэдзінка аддыхнула (з песні). Міцюкова. 3. Гушкацца. Вяроўку чапаліў пуні i калыхаліся. Да вайны былг i качэлі. Леснікова, Нямойта. КАЛЫХАЦЬ незак. 1. Зыбаць, вагаць. Бура калышыць. Каралевічы. 2. Гойдаючы калыску, усыпляць дзіця. Нада ў калыску класці ŭ калыхацъ, каб яны смашна спалі. Заазер'е. Кьлыхалі i пёлі пёсню. Багданава. КАЛЬНУЦЬ зак. Кальнуць. Ажно ў плёчы кальнула. Багданава. КАЛЬЦО н. Кальцо. Як у мьлацьі кроў - скрось кальцд даіць нада (прыкмета). Леснікова. Кольцы, тут у нас пяцъ калёц, чатыры ў зямлц а пяты — навярху [у калодзежы]. Багданава. У сільсавёці далі мне чатыры кальцы. Зруб стаў гніць ў калодзежы, тады кольцы. Яшчэ кальцд купіў. Кляпчэва. КАЛКЖІ мы. Печыва з пшанічнай мукі. Калюкі пяклі з мукі пшатчнай. Дольдзева
Дадатковыя словы
аддыхнўла, бўра, драгбўчая, жывўць, заазере, закуре, заснўць, зўбы, кабандў, калдўн, калтўн, калхбзніку, кальнўла, кальнўць, калўн, култўн, навярхў, палў, пўні, сабюцца, тдўсты, чўла, ўскалэхнўла
4 👁