КАЛІ-НЁБУДЗЬ прысл. Калі-небудзь. Чарніцы калі-нёбудзь зародзюць. Багданава. КАЛІСЬ-ТО прысл. Некалі, калісьці. Было много, калісь-то. Леснікова. КАЛІСЬЦІ прысл. Toe ж. Я калісьці была мъльда, а цяпёр стары грып. Дуброўкі. КАЛІ-ТА прысл. Toe ж. Калі-та пьсяліўся Ракуў, i сталі зваць Ракуў Засцёньк. Ракаў Засценак. КАЛІТКА ж. Невялікія дзверы для праходу ў варотах; калітка. A ў вьратах эта калітка. Нямойта. КАЛІЎЯ, КАЛІЎЕ, КАЛІЎЯ н. зб. Сцёблы раслін (пра бульбу); каліўе. Каліўе ў бульбе, сажнёш ягд, пасушыш, пъвяжыи у снапдчкі, коровам дьвалі, каровы хьрашд ядуць. Каліўе — гёта цяціўе ў бульбе. Во каліўе пасдхла. Каліўя гэта сушылі. Кішуроўшчына. КАЛМАК м. Дрэва з густым, няроўным веццем. Стаіць калмак сярдд лёса. Баравікі. КАЛМЫЖКА ж. Сухая груда зямлі. Надо пабіць калмыжкі зямлі бьранамі. Баравікі. КАЛМЬІНКА ж. Металічная пасудзіна з ручкай для піцця; конаўка. Калмынкі былі такія нізінькія з жэсці, з ручкай, пілі гарэлку. Манголія. КАЛОДА ж. 1. Калода. Таўстая ты, як калода. Вялікі Азярэцк. Цяжолы, як калдда. Серкуці. Aŭ, як калдды, ногі [сталі]. Вялікі Азярэцк. КАЛОДАЧКА памяти. Утдркніш у калодачку лучыну - i свётуш. Фасаўшчына. 2. Вулей, зроблены з камля дуплістага дрэва. У Івана асталася калдда пчол. Гарадзец. Чатыры калоды пчол было. Неўгадава. 3. Навой у кроснах. На калоду наматваеш, полмёсяца ткеш. Дуброўкі. КАЛОДЗЕЖ, КАЛОДЗЕЗЬ, КАЛОДЗІЖ, КАЛОДЗІЗЬ, КАЛОДЗІСЬ, КАлодзясь м. Калодзеж, студня. Калодзеж на ўсё сяло быў. Калодзеж перасох, зусім вады не было. Закур'е. На Каляды свёцяць калодзезъ. Алексінічы. Мак сыпалі ў калодзіж, lumon дошч пашоў. Пасёялі гарот, ні днаго дджжу ні было. Гарадзец, Каралі. Бывала калодзісі чьісцілі два разы ў гот. Вялікі Азярэцк. У іх, у мъскалёй, с калодзіся наносяць вады i туды дзягуёнка, калі хрысцяць. Карпавічы. / вады ў калддзізі не было. Партызаны, Станюкі. Дзе калодзясь якг - усё зналі. Ульянавічы. У калодзісь мак сьіпалі, кап дажджы пашлг. Запруддзе. О ЯК У КАЛОДЗІЖЫ. Пра хмурнае надвор'е. Пагода як у калодзіжы, нет сонца, нёба зацягнена. Фасаўшчына. КАЛОДЗЩ, КАЛОДЗЕЦЬ м. Тое ж. Калодзіц кьпалі, стары быў9 кьпалі, вады ні стала, марос. Багданава. Вады с калдцца ёле выцягну. Запруддзе. На основе крытцы выкапалі калодзець. Закур'е. КАЛОДКА, КА ЛОТКА ж. 1. Кароткі адрэзак тоўстага бервяна, на якім сякуць што-н. Ета калотка дровы рубіць. Фасаўшчына. 2. Апорны с луп. Калдтка дубовая, а на ёй гроп [быў у склепе]. Вялікі Азярэцк. КАЛОДАЧКА памяти. Там на ўліцы дрові колім, калодачка. Леснікі. КАЛОЦЦА незак. Калоцца, бадацца. Цёлку к быку звадзш, а яна давай калдцца. Кдлюцца каровы, адна калдлася i другая, мушчыну паваліла, нёяк дзве каровы калдліся. Гарадзец. Калоўся той бык. Запруддзе. КАЛОЦЬ незак. 1. Выклікаць востры, калючы боль. Нёяк было на нагу стацъ, кдліць i коліць. Багданава. Сёрца i кдліць, i баліць. Заазер'е. КОЛЬ. Кальнуць
Дадатковыя словы
бўльбе, гарбт, дзяг^ёнка, заазере, закуре, калбдачка, калбдзеж, калбдзець, калбдзясь, калбду, лбдзясь, нагў, надворе, нбгі, пасўшыш, рўчкай, ядўць
5 👁