V,' ' i'* ". '"1 ДЗЯК м. Дзяк. Прыяжджалі non i дзяк, глядзёлі цэркву. Буй. ДЗЯКАВАЦЬ незак. Дзякаваць, выказваць падзяку. Я дзякаваў ддктару. Запруддзе. Дзякуй вам, што пазьічылі. Нямойта, Запруддзе, Міцюкова, Ульянавічы. ДЗЯКОЎ прым. Дзякаў. У дзяковым ддмі жыў тэй сырыкатысішнік. Алексінічы. ДЗЯКУЙ, ДЗЯКУЙЦЯ 1. выкл. Выяўленне ўдзячнасці. Пьмыгай бох! - Дзякуй! Каралі. 2. м. (?). Падзяка. Aŭ, Сашачка, кажу дзякуй табё. Вялікі Азярэцк. Калі гито бярэшукаго, то гавдрыш дзякуйця. Нямойта. ДЗЯЛЕННЕ н. Метка, пазнака на чым-н. На дышле дзялённі кап глыбей, мёльчы [пахаць], для глубіны ўспашкі. Нямойта. ДЗЯЛІЦЦА незак. 1. Дзяліцца, рабіць падзел гаспадаркі. Hy ŭ жылі, жылі разам, a тады задумалі дзяліцца. Самсоны. 2. Аддаваць. Хто сёрца ймеў, той c паслёднім дзяліўся. Марозаўка. ДЗЯЛІЦЬ незак. Дзяліць, размяркоўваць. Дзялілі ёту зямлю, што была. Maрозаўка. У Юстына была грушына лі мяжы, то дзялілі c сусёдам яё папьлам. Гарадок. Пъсля вайны было пяціра. Аднб яйцо нь дваіх дзяліла. Манголія. Як што было ў кагд дзяліць, так дзялілі. Самсоны. А тут Бох дзёліць пдраўну: i багатага i бёднага — усіх бярэць к сабё, на той свет ўсіх бярэцъ к сабё: i харошага, i дрэннага, i сляпога, i крывога. Запруддзе. ДЗЯРАВЁНСКІ прым. Вясковы. Кап тут дзяравёнскаму так ёсці давалі. Вялікі Азярэцк. ДЗЯРНЕЎЯ н. зб. Дзёран. Зімой як стануць кьпацъ дзярнёўя, як харонюць. Дзярнёўя кідаюць на дъмавшу. Багданава. ДЗЯРНУЦЬ зак. Моцна пацерці, церануць. Як дзярнёш мачалкай, як кратвай абдзёрнесся, апстрыкнёсся. Багданава. ДЗЯРОНІКІ, ДЗЯРОННІКІ мн. Дранікі; аладкі, бліны з дранай бульбы. Дзяронікі пяклі, дзёрлі на тарцы. Гарадзец. Дзярднікі з дзярднай бульбы. Фасаўшчына. Бліны былі дзяронікі, мькалі ў дзягнд. Кішуроўшчына. Дзяронікі надзяром, атцэдзім, ці ладачкамі паджарым, ці ў які тук - i ў чугунок. Леснікова. Дзяроннікі дзёлалі, укусна. Багданава, Запруддзе, Леснікі, Рэчкі. ДЗЯРОННІЧКІ памянш. Блінду-дзярдннічкаў напячэць. Багданава. ДЗЯРОНКА ж. зб. Toe ж. Рэчкі. ДЗЯРУГА ж. 1. Посцілка, вытканая з парванага на стужкі старога адзення, тканіны; дзяруга. Ткалі дзяругі трапачныя, накрываліся імі. Запруддзе. Дзяруга з трапак ткалі, накрывалісі, капа ціпёр завуць. Партызаны. 2. Посцілка або коўдра з палатна. 3 пьлатна - ёта дзяругі звали накрываліся імі. Дзяруга ў дзве рэдзі, паснуёш i вытчэш. Як спали накрываліся дзяругай, дошчая на ўсіх, усярэдзіну наложуць кудзёлі. Гарадзец. ДЗЯРЭЎНЯ, ДЗЯРОЎНЯ ж. Веска. У дзярэўні тры такіх чьлавёкі. Багданава. Дзярэўня хлеб пашэць, гораду даёць, а цъна большья. Гарадзец, Каралевічы. Воўк зн'ёс мальчика i яшчэ тры душы ў натай дзяроўні. Вялікі Азярэцк. Там была, дзярэўня большая, хата на хаце. Закур'е, Дуброўкі, Неўгадава. ДЗЯСНА ж. Дзясна. Дзяснамі што-нёбудзъ атцгсну. Партызаны. ДЗЯТВА, ДЗІТВА ж. зб. 1. Дзеці, дзетвара. Дзятвё пасцітюць гарохвіньі спацъ. Неўгадава. 2. Лічынкі пчол, чарва. Дзітва - чарвячкі, з іх пчолы выводзяцца. Вялікі Азярэцк. Дзітва ў пчол ёсь. Сянно. Ba ўрэмя мідазбора [трутні] саграваюць дзятву, носяць ваду. Нямойта. д
Дадатковыя словы
бліндў-дзярдннічкаў, вадў, вывбдзяцца, гйто, грўшына, дбшчая, дзякўй, дзярбннікі, дзярўга, дзярўгай, дзярўгі, дзятвў, завўць, задўмалі, закуре, знёс, кажў, укўсна
6 👁