ДЗІЧКА ж. Бародаўка, нарасць. Дзіч, дзічка - эта аднд i тджа. Запруддзе. Калі дзічкі на пасу — дзікая мяса, то матка тыла у Каляды (павер'е). Чыстацёл [каб] дзічкі выводзіць гм. Вялікі Азярэцк, Фасаўшчына. Чыстацёл можна ад усяго, магися этим сокам када дзічкі [на руках]. Заазер'е, Сукрэмна. Дзічкі выкусывал i цыркуны. Серкуці. ДЗІЧКА ж. Дзікая груша. Дзічка пасоджана нь гарддзі. Вялікі Азярэцк. ДЗІЧЬІНА, ДЗІЧЫНА ж. зб. Дзічына, дзікія звяры. Ўсякая дзічынау пушчы була. Дзічыны ў лёсі многа було. Багданава. ДЗІШАВЫ прым. Танны, недарагі. Дзішьвая гарэлка была любая. Запруддзе. ДЗУГ-ДЗУГ-ДЗУГ выкл. Выразна, ціха стукнуць. Дзуг-дзуг-дзуг - у вакнд. Савінічы. дзын-дзын выкл. Перадача гукаў удару званочкаў. Калакольчыкі - дзындзын. Ульянавічы. ДЗЮ-ДЗЮ-ДЗЮ выкл. 1. Выгукі, якімі падзываюць свіней. Свінню клічуць: дзю-дзю-дзю. Вялікі Азярэцк, Фасаўшчына. 2. Выгукі, якімі падганяюць свіней. Еслі гоніш парсюка, гавдрыш дзю-дзю-дзю. ДЗЮБА ж. зневаж. Нос. Так піў\ што дзюба ссінёіць. Міцюкова. ДЗЮБКА, ДЗЮПКА ж. 1. Дзюба. Дзюбкай курыца дзяўбёцца. Курыца дзюпкай дзяўбёць, па-руску клёў. Буй. Дзюбпка у куры. Дзюпка - дзяўбёць птушка. Багданава. Дзюбпкай клюёць зярно пятух. Розмыслава. Сарока ў дзюпку яйцо i пыьнісла. Сянно, Вялікі Азярэцк, Серкуці. 2. Рот. Вадьі ў дзюпку уліла гусіне. Каралевічы. ДЗЮХ-ДЗЮХ выкл. Выразна, ціха стукнуць. Чуём у вакно: дзюх-дзюх кто-то. Савінічы. ДЗЮШКА-ДЗЮШКА выкл. Выгукі, якімі падзываюць свінню (парася). Як уцячэць свіння, заву да сябё: дзюшка-дзюшка. Розмыслава. ДЗЯБЁЛЫ, ДЗЮБАЛЫ прым. 1. Крэпкі, дужы. Дзет быў дзюбалы, крэпкій, сам рубіў, сам імшыў. Міцюкова. Дзет быў такі дзюбалы, харошы. Кішуроўшчына. 2. Дужы, агрэсіўны. Стдіць усёрдзіць —яна дзёўка дзябёлая, дасць. Ульянавічы. ДЗЯВОСТВА н. Дзявоцтва. A гёта шчэ дзявдства, як дзяўчынай была. Нямойта. ДЗЯВОЦКІ, дзявоччы прым. Дзявочы. Хай будзіць дзявдцкая фамілія. Баравікі. Дзявдччае фамілі я ні знала. Багданава. ДЗЯВОШЧЫНА ж. Дзявоцтва. Умаёй дзявошчыне ёта было. Гарадзец. ДЗЯГА ж. Рэмень, папруга. Дзягъю табё як дам. Багданава. Дзет, я ні найду тваё дзягі. Фасаўшчына. ДЗЯГНО н. 1. Страва, прыгатаваная з канапель. Патаўчэш, расцярэш вадди жмыхі тые, зеарыш, цыбуліну, трошкі пасаліць, i дзягнд. Ракаў Засценак. Дзягнд с каьнапёль, перамёлюць, мука ёсць, замёшваюць. Розмыслава, Запруддзе, Кляпчэва, Рэчкі, Чуцькі. 2. Страва з варанага канаплянага малачка. Дзягнд варьілі c кьнапёль, малачко такоё бёленькаё. Багданава. Дзягнд - смітана такая, таўклі, варылі каноплі, збіралі пёну перад полымем, дужа смашная. Марозаўка. Дзягно еарылі: таўклі каноплі, злівалі мьлако, з мълъка варылі дзягно. Пьставіць варыцца, станіць ускіпаць, збіраіць звёрху, зноў варуць i збіраюць. Янд пахучае, бліньі мькалі. Дзягнд дзёльлі c кьнапёль, таўклі кандплц змувалі мьлакд, з гэтьга мълъка варылі дзягнд. Кішуроўшчына, Буй, Вялікі Азярэцк, Гарадзец, Дольдзева, Каралi, Партызаны, Рэчкі
Дадатковыя словы
бўдзіць, ваддй, дзявбшчыне, дўжа, заазере, завў, кўрыца, найдў, па-рўску, павере, пахўчае, птўшка, пятўх, пўшчы, цыбўліну
6 👁