ДЗІСЯНЦІР м. Дэзерцір. Нас пашчытаюць дзісянцірамі. Вялікі Азярэцк. ДЗІСЯТНІК м. 1. Манета вартасцю дзесяць капеек. Адзін тут дзісятнік забьіў, пірашчытаў i назат прыйшоў. Партызаны. Ныьорала дзісятнікаў ныь ўлазіны. Запруддзе. 2. Кіраўнік рабочай групы. Ён дзісятнікам быў. Розмыслава. ДЗІСЯТЫ прым. Дзясяты (клас сярэдняй школы). Ці дзісятую кднчыў сёліта ці будзіць канчаць, алі дома. Ракаў Засценак. ДЗІТВАРА н. зб. Дзеці, дзетвара. Там дзітвара, тожа гандлююць. Запруддзе. Збярэцца дзітвьра i паёлі бандзёшкі тэя ны Сыракі. Партызаны, Гарадзец. ДЗІЎБАНУЦЬ зак. Дзяўонуць. Пятух зразу дзіўбанёць, a тады крыламі бёць. Мянюцева. Дзе дзіўбануць што шпаки Чуцькі. ДЗІЎБАНЫ дзеепрым. Выдзеўбаны. Каромысла c плёчкамі дзіўбанае, c калодзізя ваду ндсюць. Каралевічы. ДЗІЎБАЦЦА незак. Дзяўбаць, дзяўоці. Яна пдидзіць яйцы збіраць, a пятух дзіўбацца. Нямойта. ДЗІЎЧАНЕШКА ж. Дзяўчынка. Была дзіўчанёшкуй, то зрэбё прала. Неўгадава. ДЗІФЦЕРЬІЙ, ДЗІФЦЕРЬІТ м. Дыфтэрыя. Дзіфцерый - у сабё воздуху ўзяць не можыць дьчка. Затапіла я шчыт, масла разагрэла цёпла-цёпла, мёду i дала выпіць. Нямойта. Дзіфцерыт у яё быў. Гарадзец. ДЗІЦЯ «„ ДЗЕЦІ мн. 1. Дзіця. Хай вам бог дасць, каб вашы дзёці так асталіся! Запруддзе. Магм дзяцём трыпкача ні пупыдала, я ня біча. Каралі. Дзіцям - дзёг\кі падхдд. Каралевічы. Дзяцём трэба дорага плаціць за хату. Ат пуду загъварвала дзіцём [дзецям]. Дзяцём там [на тым свеце] ні даюць яблык. Арэшніку там було мндга, то нашчыпт, а тады зімди дзёлім дзяцём. Партызаны. Глядзще, вы ня йдзіце к дзіцям. Вялікі Азярэцк. Матка яё на пёнсіі па дзіцях. Розмыслава, Чуцькі, Закур'е, Неўгадава. 2. Птушаня. Граза як ударыла, ёлку зламала, дзяцёй буцяноў пабіла. Нямойта. □ Малый дзіця спаць не даёцъ, ад балыиога сам не заснёт. Забор'е. □ Малыя дзёці - малыя гора. Нямойта. □ Што хата без дзяцёй, што ногі без лапцёй. Каралевічы. □ Дзяцёй г а дуй - торбу гатуй. Марозаўка. □ Hi радзгу - ні дзіця, ні гудуваў — ні слуга! Багданава. □ Дзе многа нянек, дзіця бяз ндса. Буй, Нямойта. □ Якая матка, такая дзіцятка. Гарадзец. ДЗІЦЯНЁ н., ДЗЩ Ш ЯТЫ мн. 1. Дзіця. А воўк ззаду дзіцянё схапіў. Партызаны. 2. Птушаня. Дзіціняты буцяна пабілісі [бурай заваліла елку з гняздом]. Нямойта. Д ЗГЦЯТАЧ К А н. Ласкавы зварот да асобы. Яны, дзіцятьчка, ня хдчуцъ кароў дзіржаць. Було, дзіцятьчка, грьгбоў мндга лётысь. Чуцькі. ДЗІЦЯТУХНА ж. Ласкавы зварот да дзіцяці. А мъя ты дзіцятухна. Міцюкова. ДЗІЧ ж. Бародаўка, нарасць. Дзіч на руцэ вырасла. Дзіч, дзічка - эта адно i тожа. Запруддзе. Дзічы на руках бываюць. Гарадзец. Дайжа па руках дзічы был!, пасадзщь кап цвыркуна, каб дзіч выеў. Калі дзічьі на руках, адуванчыкі выціскаюць. Багданава. Дзічы на руках некаторыя вывязывалі. Нямойта. Трава была нападобіе як укроп, малако ідзёць, ім змазвалі дзічы. Нямойта, Ракаў Засценак. ДЗІЧ ж. зб. Дзічына, дзікія звяры. Дзічы ёсъ троху: алёнь, къбан, козы ёсь. Марозаўка. ДЗІЧ ж. Дзікі, пужлівы. Проста дзікая курыца, дзіч, a гётыя спакдиныя, зрук будуць дзіўбаць. Вялікі Азярэцк
Дадатковыя словы
бўдзіць, бўдуць, вадў, гатўй, дзяўбнуць, дзяўбці, дзіўбанўць, заборе, закуре, зімдй, кўрыца, ныьбрала, пдйдзіць, пятўх, пўду, радзгў, спакдйныя
5 👁