ЛАХУ'ДРА наз.у ж., а г у л ь н p. -ы. Неахайны, апушчаны, няспрытны чалавек. ЛЕ'ТНІК на зм., p. -a. Дарога праз балота, па якой можна ехаць летам. Параўн: зімнік. Пойдзім лётнікам. ЛЕ'ШКА наз.у ж., p. -i. Памянш. да ляха (гл.). ЛЁ'СТАЧКІ наз.у толькі ў мн. Ліслівыя словы, размовы. Сьпірша лестачкі ўсё ды лестачкі, a тады й кіпцюры паказаў. ЛІПЕ'ЦЬ дзеясл., -пл-ю, -n-hu, неперахнезак. 1. Ледзь трымацца (чаму-н.). Старая хата, алі ш ліпіць яшчо. 2. Пра чалавека—жыць, не падаючы надзей на сілу, магчымасць працаваць i на працяглае жыццё. ЛІХА' (ляха) назж., p. -i. Града ў агародзе. Увёчара апкапайім лёхі. ЛУПАТЫ прым. 3 вялікімі губамі. Нікрасівая дзёўка, нёйкая лупатая, рабая. ЛУ'ПКА (лубка) наз., ж., p. -i. Пасудзіна, сплецен'ая з саломы i тонкіх лазінак. ЛУ'СТА паз., ж.у p. -ы. 1. Кавалак адрэзанага хлеба. У гэтым жа знач. ужываецца скіба (ськіба, ськіпка). 2. Ежа, якую бяруць з сабой, калі ідуць ці едуць куды-н. на працяглы час. Вазьмі на лусту хлёба з малаком. Лусту ш ні забудься ўзяць. ЛЬГНДАЦЬ дзеясл.у -ю, -еш, неперахнезак. Toe ж, што i блындаць, блэндаць (гл.). Лындайіш цэлы дзень, хоць бы памагла мне трохі. МАГГЛЬНІК наз.9 м., p. -a. Мбгільнік. ІЧАКЛА'К наз., м., p. -a. Надта поўнае дзіця. Hi нада насіць гэтага маклака на руках, ніхай сам ходзіць. МАЛЬСАБГНКА наз., ж.у p. -i. Від хатняй расліны. Цвіце невялікімі чырвонымі кветкамі. МАНГЦЬ дзеясл.у -н-ш9 неперах., незак. Хлусіць. МАНЬЦЕ'ЛЬ наз.у м., p. -я. Той, хто маніць, абманвае. У гэтым значэнні—манюка. МАТАВГЛА паз., я., p. -а. Прыстасаванне, на якім зматваюцца ніткі ў маткі. МАТУ'С наз.у -a. Вузкі доўгі кавалачак матэрыі (тканіны), падобны да вяровачкі. Дай матуза якога завізаць мех. МАТЬГЛЬ наз.у ж., p. -я. 1. Насякомае. 2. Гліст. Дзіця матылі замучылі
Дадатковыя словы
замўчылі, лахудра, летнік, лешка, лупка, луста, лёстачкі, ліпець, лўбка, лўсту, малакбм, маньцель, матус, сплеценая, трбхі, хбдзіць, ічаклак
2 👁