губ пасля прастуды. Малога катар апсыпау, нёдзе прастудзі'ўся. КА'УКАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, неперах., незак. Кот каўкайіць пад дзьвярмі. КАШЭ'ЛЬ наз., м., р. -я. Плоская прадаўгаватая кашолка, сплеценая з тонкай лучыны. Кашэль складаецца з дзвюх частак. Адна з іх, трохі большая, уздзяецца на меншую зверху ўніз, закрываючы яе. На кашэль чапляюць аборыну ці які-н. рэмень, каб можна было ўзяць яго (кашэль) на плячо. У кашалях звычайна носяць ежу, калі ідуць куды-н. на цэлы дзень (на луг, на поле, на пасту). Пакладзі лусту ў кашэль. KMIH наз., м., р. -у, зб., мн. няма. Кмен (гл. «Руска-бел. слоўнік»). Параўн. у П. Панчанкі: «...Дым над хатай, снапамі прыціснуты ток, Матчын спеў i гароды, прапахшыя кмінам...» (Выбр. тв., 1956, .стар. 129). КО'НЦАМ прысл. Абавязкова. Концам табё ўсё сягоньня зробіць, будзіць i заўтра дзень. КО'ПТАР наз., м., p. -у, мн. няма. Насыпанае што-н. звыш якой-н. меры. Набірку с коптарам малін назьбірала. КРАКТАВГНЬНЯ паз., н., р. -я, мн. няма. Жабіная ікра. Ля бёрага ў сажалцы многа крактавіньня. КРА'МА наз., ж., р. -ы. Магазін. Краму новую пастройілі. КРА'МНАЕ прым. Фабрычнае, купленае ў краме (пра тканіну). Даўнёй крамныя сукёнкі толькі ў сьвята надзівалі. КУ'РАЦ наз., м., p. -а. Малы хлябок з астаткаў цеста. Курац ужб сьпекся, можна вынімаць. КУ'РЬІЦЬ дзеясл., -у, -ыш, перах., незак. 1. Курыць. 2. Гарэць без агня, дыміць. Дровы кураць у пёчы. ЛА'ВА наз., ж., p. -ы. 1. Прылада для сядзення. Лавы бываюць доўгія, ставяцца каля сцен ка куце, не перамяшчаюцца часта з месца на месца. Haшбу тапор пад лавай (прык.). 2. У спалучэнні «гнаць лавы»—гнаць плыты, сплаўляць лес. ЛА'ДНАГА прысл. Шмат, не мала. Ды ўжо ладнага жджом, a ягб йшчб німа
Дадатковыя словы
бўдзіць, дрбвы, каукаць, кбптарам, крама, крамнае, курьіць, кўрац, кўраць, лўсту, мбжна, прастудзіўся, сягбнь, тапбр, тблькі, шбў
4 👁