МА'ЦЯР наз., ж., p. -ы. У адзіночн. ліку ўжываецца i маці, a ў множным—толькі маціркі, часам маціры. МАЧЬГЛА наз., н., p. -a. Выкапаная ў нізкім месцы шырокая яма, у якой мочаць каноплі. Лёта было такоя сухбя, што ўсе мачылы пірасохлі. МАЧЫ'ЦЬ1 дзеясл., -ў, -ыш} перах., незак. Мачыць. Дошч сёна мочыць. МАЧЬГЦЬ2. Засольваць агуркі. МЕ'НШЫЦЬ дзеясл., y, -ыш, перах., незак. Памяншаць, змяншаць. Ня мёншы агонь. МЕ'НЬНЯ наз., н., p. -я. Імя. Якбя ш мы дадзім меньня ей? МІНТРЭ'ЖЫЦЬ дзеясл-у, -ыш, н е п е р а х незак. Heпакоіць, перашкаджаць. Ты ей мінтрэжыш толькі. МУРО'УКА наз., ж., p. -i, мн няма. Густая мяккая трава. Селі на мурбуцы ў цяньку. Параўн.: у руск. мове мурава, ва ўкр. мурава, у польск. мове rnurawa. НА'БІЛІЦЫ наз.} толькі ў мн. Частка ткацкага станка, у якую ўстаўляецца бёрда. НА'БІРАЧКА наз., ж., p. -i. Памянш. ад набірка (гл.). НА'БІРКА назж., p. -L Маленькая кашолачка, сплеценая звычайна з лучыны. Калі многа ягад, набіркай збіраюць ягады ў большую кашолку. Я ўжо тры набіркі назьбірала. Параўн. у гэтым значэнні ў П. Панчанкі: «Мы не раз у гэтым самым лесе Набіралі набіркі малін» (Выбраныя творы, 1956, стар. 70). НАВО'Й наз., м., р. -я. Частка ткацкага станка (іх дзве, на адну навіваецца пража, а на другую—палатно). НАДО'ЙІЧЫ (надбечы) прысл. Нядаўна, на гэтых днях. Параўн. у такім жа значэнні у 3. Бядулі: «Ён ім гэта абяцаў надоечы на сенакосе» (36. твор., т. III, стар. 381). НАЗА'УТРАЯ прысл. Назаўтра. Параўн. у гэтым значэнні: «На завтрее в пятницу по мене приславъ панъ...» Баркулабаўскі летапіс. «Могилёвская старина», 1900, стар. 8. НАЛЕТА прысл. На наступны год, у наступным годзе. Гэтага сёна, мусіць, хопіць яшчб й налёта. Ганнулька налёта ўжо пбидзіць у школу. НАЛУ'ЧЫЦЬ дзеясл-у, -ыш, перах., зак. Знайсці, сустрэць, трапіць. НАМЁТ наз., м., р. -а. Вельмі тонкае палатно ў два
Дадатковыя словы
агбнь, мацяр, мбчыць, меншыць, мурбўцы, муроука, мінтрэжыць, мўсіць, набіліцы, набірачка, навой, надойічы, назаутрая, налучыць, нўлька, пбйдзіць, хбпіць, цянькў
3 👁