ПРЫМІРГАВА'ЦЬ (прымеркаваць) дзеясл., -ю, -еш, неперах., зак. Абдумаць, абмеркаваць, як лепш зрабіць; прыкінуць, як прыладзіць, прыладзіцца. Крывая паплёціна (гл.), дык ні прыміргаваць, як палажыць. ПРЬГСКАКАМ прысл. Зрабіць што-небудзь прыскакам —не адразу зрабіць, a адрываючыся ад іншай, acноўнай, больш важнай працы за некалькі разоў. Вбкны й прыскакам можна аглёдзіць. ПРЫСТАВА'ЦЬ дзеясл., неперах., незак. Гл. прыстаць. ПРЫСТА'ЦЬ1 дзеясл-н-е, неперах., зак. 1. Прыліпнуць да чаго-небудзь, узяцца. 2. -н-у, -н-еш. Нахабна прычапіцца. Прыстаў, як сьляпы к плоту. ПРЫСТА'ЦЬ2. Знясіліцца, змарыцда, не магчы (ісці, рабіць) ад слабасці. Пакуль прышла зь Вішова, саўсім прыстала. ПРЫ'ЦІМКАМ (прыцемкам) прысл. Змрокам, на змярканні. Ужб прыцімкам прывязьлі дровы. ПУСКА'ЛКА наз., ж., p. -i. Складзеная ў дзве столкі (напалам) вяроўка для кідання каменняў. Адзін канец вяроўкі накручваецца на пальцы рукі, другі—моцна прыціскаецца вялікім пальцам. На сярэдзіну вяроўкі кладзецца камень. Вяроўку вельмі хутка раекручваюць i адпускаюць адзін канец. Камень з вялікай сілай ляціць. Параўн.: руск. праща. ПУСТАМАЛО'Т наз., агульн., p. -а. Пустамеля. Той, хто бесперапынна i назойліва гаворыць што-небудзь пустое, непатрэбнае, лішняе. ПУСТАСЬМЕ'Х (пустасмёх) наз., агульн., p. -y. Пра чалавека, які вельмі часта i без прычыны смяецца. ПУТНЫ' прым. Талковы, разумны, здатны, кемлівы. Ліванардавы ўсе путныя хлопцы. Слова путнога ні скажыць. Нічога ў ягб путнога німа. ПЯРНУ'ЦЬ д з е я с л -ў, -ёш, перах. i без д а п зак. Моцна ўдарыць (чым-небудзь). Мусіць пастух пярнуў карову—ня есь. Гл. праць. РАДО'УКА наз., ж., p. -i. Чарга. Па радоўцы пасуць уласных кароў, харчуецца пастух. Кбжны гот па радбуцы пасём (кароў). РАЖЖЫ'ЦЦА (разжьщца) дзеясл., -ўся, -ёшся, зак. 1. Набыць неабходнае, пабагацець. Гады за тры й
Дадатковыя словы
вішбва, дрбвы, карбву—ня, мбжна, мўсіць, нічбга, пакўль, пастўх, прыставаць, пускалка, пустамалот, пустасьмех, путнбга, пярнуць, радбўцы, радоука, ражжыцца
7 👁