ИАХА'КАЦЬ д з е я с л -ю, -ёш, неперах. Гл. хакаць. Пахакаў трохі й ўсё. ПАЦЕ'МАК наз., м., р. -у. Цемра, цемната. Часта выступав як прыслоўе. Мае (дзеці) дык ня будуць адны ў пацёмку сядзёць. Ці ш у такім пацёмку што ўбачыш? ПАЦІРАБГЦЬ (пацерабіць) дзеясл-бл-ю, -б-іш, перах. І без дап., зак. Гл. дірабіць. ПАЦЬСГТАК (падсітак) наз., м., р. -тк-а. Частае рэшата, але радзейшае за сіта. ПАЦЬСЬЛЁ'ПІСТЫ (падслёпісты) прьсм. Аб чалавеку з мяшкамі, ацёкамі пад вачамі i вузкімі прарэзамі вачэй. У чалавека падслёпістага не абавязкова дрэнны зрок. Параўн.: падслепаваты ў «Русскобелорусском словаре». ПГЛЬНА прысл. 1. Пільна, уважліва. 2. Вельмі, надта, дужа. Hi ўсігда ш шльна грошы трэба. Ужб пі'л ь на вада ня трэба. Побач ужываецца дужа. ПГЛЬНЫ прым. 1. Пільны, уважлівы (руск. бдительный). 2. Ужываецца ў спалучэнні з назоўнікам патрэба; пільная патрэба—гэта вялікая, неадкладная патрэба. Ёсць пільная патрэба пагаварыць c табби. ПІРАБО'РКА1 (пераборка) наз., ж., p. -i. Ад дзеяслова перабіраць. ПІРАБО'РКА2. Дашчаная перагародка ў хаце. Сёліта ўжо будзім піраборку ставіць. ПІРАДОТКА (перадбука) наз., ж., p. -i. Вяроўка, якая прывязваецца за перадок калёс для ўціскання воза рублём. ПІРАПЕ'ЧКА (перапёчка) назж., p. -i. Малая буханка хлеба, спечаная гаспадыняй, не ў пякарні. Глядзі—за тры дні пірапёчку зьёла. ПІРАСЬГПАЦЬ1 (перасыпаць) д з е я с л -пл-ю, -еш, перах., зак. Перасыпаць (у розных значэннях). ПІРАСЬГПАЦЬ2. Перабудаваць, паднавіць (што-небудзь старое: будынак, бочку, цэбар). За гот пірасыпалі ўсю пастрбику. ПІРАСЫПА'ЦЬ дзеясл., -ю, -еш, пе рахне з ак. Гл. перасыпаць1, перасыпаць2. Зьбіралісь сёліта пірасыпаць (хату) i атклалі. ІІІРАХЛЯ'БІСТЫ (перахлябісты) прым. Гл. перахля
Дадатковыя словы
бўдзім, бўдуць, дўжа, иахакаць, пастрбйку, пацемак, пацьсьлёпісты, пераббрка, перадбўка, піраббрку, піраборка, пірапечка, таббй, ііірахлябісты
8 👁