pax.y зак. Дапамагчы. Ran хто пасабіў трохі, то й заўтра п дакапалі (бульбу). Побач ужываецца naмагчы. ПАСАБЛЯ'ЦЬ дзеясл-ю, -еш, неперахнезак. Гл. пасабіць. Німа каму ўжо пасабляць. ПАСЕ'ЙКІ наз.у p. -ек, адз. няма. Высеўкі, тое, што застаецца ад прасеянай мукі. Вот добра змалолі — й пасёйік мала. ПАСЬЦГ1 (пасці) дзеясл. Форма загадн. ладу адз. ліку ад пасціць. Гэта цяпёр пастбу німа, а бывала пасьці й усё. ПАСЬЦГ2 прысл. Амаль. Пасьці два гады Шурка прабыў у салдатах. Удвух скасілі пасьці гіктар. Параўн.: руск. почти. ПАТО'РГАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, перах. i без д а п з а к. Гл. торгаць. Трохі паторгаў (палец) i сьціх. ПАТРАПЬГШЫЦЬ д з е я с л -y, -ыш, перах. i без дап., зак. Гл. трапышыць. Гэта проста: разбу дзёсіць патрапышыш i навучысься. ПАТРЭТГЯ наз.у н., p. -я, мн. няма. Атрэп'е, валакно, якое збіваецца, ачэсваецца пры трапанні ільну, пянькі траплом. ПАТТСУПА (падтопа) н а з ж., p. -ы, мн. няма. Дробныя трэскі, паленцы, якімі распальваюць дровы ў печы. Гэта ш трэба, ні ўнісла паттопы ў хату, й дош пашбу. Параўн.: падтопа ў «Словаре белорусского наречия» И. Носовича. ПАТУПГЦЬ д з е я с л -пл-ю, -п-іш, перах., зак. Апусціць уніз. Ужываецца толькі ў спалучэнні з назоўнікамі вочы, галава ва ўстойлівых словазлучэннях. Стала гаварыць, дык ён патупіў галаву, стайіць i ўсё. ПАТЫКА'ЦЬ д з е я с л -ю, -еш, неперахнезак. Дараваць за дрэнныя ўчынкі, пакідаць непакараным. Кап ні патыкалі яму ўсігда — луччы было п. ПАУДЗЕ'НКІ наз. Час у сярэдзіне дня (у поўдзень), на які ўлетку прыганяюць з поля кароў. Сталі ганяць на паўдзёнкі — i малака (каровы) прыбавілі. ПАУМГЦЬ д з е я с л -мл-юу -м-іш, неперахзак. Падумаць, уцяміць, зразумець. Саўсім ні паўміла, што цяпёр яграсту німа
Дадатковыя словы
атрэпе, галавў, камў, лўччы, навўчысься, падтбпа, пасейкі, пастбў, патбргаў, паторгаць, паттбпы, патыкаць, паудзенкі, пашбў, разбў, тбргаць, трбхі, удвўх, шўрка, ямў
8 👁