HO'CKI2 прым. Моцны, трывалы, які доўга носІцца i не дзярэцца (тканіна, абутак). Тая рубашка была дужа ноская, а гэта — слабая. НО'ШКА наз.у ж.у р. -i. Звязак, груз, які нясуць на сабе. Кап уваліў ношкі дзьве папараці ў гайна (гл.). НЯГЕТЛЫ прим. Нязграбны, слабы, нерухавы, фізічна недаразвіты (пераважна аб дзіцяці). Нёйкая нягёглая дзіця. Дужа нягёглы хлопчык. Пар.аўн.: Сын Вінцэнт быў нейкі нягеглы. П. Броўка, Калі зліваюцца рэкі, ДВБ, M., 1957, стар. 88. ПАБО'ЛЬШАЦЬ дзеясл.у ~юу -ешу зак. Гл. большаць. ПАВЭ'ДЗГАЦЬ дзеясл.у -юу ~ешу перах. i без дап.у зак. Гл. вэдзгаць. Павэдзгаў трохі пёчку (пабелкай) i пашоў. ПАГА'ЛІЦЦА дзеясл.у -юсяу -ішсяу зак. Гл. галіцца. Пагаліўся на багацьця, а дяпёр ладу німа. ПАДБО'РКА 1 наз.у ж.у p. -i. Падборка, падбіранне (ад падбіраць). ПАДБО'РКА2 мн. няма. Тонкія бярвенні паміж штандарамі (гл.) у падмурку хаты. Два вазы на падобрку прывёс. ПАДВЯРНУ'ЦЬ дзеясл.у -yy -еш, перах. i без дап.у зак. 1. Павярнуць убок i блізка пад'ехаць (да чагонебудзь). К пуні падвярнуў (падводу) ад дажджу. 2. Няўдачна загнуць, павярнуць (руку, нагу). 3. Паварочаць, перавярнуць. Тблькі падвярнулі (сена) — й на табё дош. ПАДГА'ЛЬІ прым. Тонкі, з падцягнутым жыватом (пра жывёлу). У Ивана цяпёр падгалы сабака. ПАДМО'СЬНІК (падмоснік) наз.у м.у p. -a (-y). Мн. лік падмосьнікі- Бярвенні, на якія насцілаюць падлогу ў хаце ці іншым будынку. Параўн.: клаць (кладзь). Трасцяніца Барысаўскага р-на. ПАДМО'СЬЦЯ (падмосце) назн., p. -я, мн. няма. Яма пад падлогай (для бульбы, гародніны). Пбуная падмосьця насыпалі сёліта (бульбы). Побач ужываецца падполле, яма. ПАДУ'ЗЫ наз., p. падуз(-аў), адз. няма. Паўшоры. Частка зоруі без хамута, якая надзяецца на каня. Побач ужываецца шляя (гл.). Параўн.: подуза ў «Толковом словаре» В. Даля — недоуздок, оброть, шлея
Дадатковыя словы
hocki, ббрку, дажджў, дўжа, дўза, збруі, мбсьця, нбшкі, ношка, пабольшаць, павэдзгаць, пагаліцца, падвярнуць, падвярнўлі, падвярнўў, падгальі, падехаць, падмбснік, падмбсце, падмбсьнікі, падпблле, падузы, падўз(-аў, пбўная, пўні
8 👁