дзеж). Параўн.: Гэта сумьісля падпальваюць 6aлота палешукі... Я. Колас, 36. тв., т. V, ДВБ, M, 1952, стар. 272. НАУСПРАМГК прысл. Прама, карацейшым шляхам. Наўспрамік, ля рэчкі ходзім: так бліжэй у Рафалаў. Параўн.: напрасцяк у «Русско-белорусском словаре». НАЦІРАБГЦЬ (нацерабщь) д з е я с л -бл-ю, -б-іш, зак. 1. Нарыхтаваць (дроў з верхавіння, тоўстага сучча), ачысціць (буракі ад лісдя). За паўдня два вазы (дроў) націрабілі. НАШЬГИНІК наз., м., p. -а. 1. Параўн.: Яна... схапіла сабаку за ашыйнік, зацягнула да хлява i прывязала там. I. Шамякін, Крыніцы, ДВБ, M., 1957, стар. 264. 2. Хамуцік разам з прымацаванымі да яго бразготкамі, які надзяецца на шыю каня. Быў йішчэ свой нашыйнік, дык у вайну прапаў. HE'-A. Не. Ужываецца толькі як адмоўнае слова-сказ. —гЦі бачылі тут дзіця маё?—Нё-а.—Будзіш ёсьці? — Нё-а. НЕ'ЧЫСЬ наз., ж., p. мн. няма. Кужаль, вычасаны лён. Параўн.: кужаль. Трасцяніца Барыс.аўскага р-на. НІДБА'ЛІЦА (нядбаліца) наз., агульн., p. -ы. Нядбайны, бестурботны чалавек. У такога нядбаліцы ні па чым сэрца ні баліць (арф.). НІПУТНЬГ (непутны) прылі. Гл. путны. Дужа ш нёйкі ніпутны хлопіц. НІСУСЬВЕ'ТНЫ (несусвётны) прым. Надта вядомы, якіх мала ёсць на свеце. Звычайна ўжываецца для ўзмацнення адмоўных якасцей, учынкаў чалавека. Ён жа п яніца нісусвётны, як зь йім можна жыць. Нісусьвётны гультай, абманшчык. НІЧАГУ'СІНЬКА (нічагусенька) прысл. Форма ацэнкі ад нічога. Нічога, зусім нічога. 'У яё ш нічагусінька ні было, як ішла замуш. НІШЧА'СНЫ (няшчасны) прым. 1. Няшчасны. 2. Ужываецца, каб падкрэсліць, узмацніць нікчэмнасць, пагардлівыя адносіны да каго-небудзь. П'яніца ты нішчасны. Гэтаму гультаю нішчаснаму нічога ні нада. HO'CKI 1 наз. Форма родн. склону адз. л. ад назоўніка носка. Хваціла мне ат носкі снапбу
Дадатковыя словы
hocki, вайнў, дўжа, кўжаль, маё?—нё-а.—бўдзіш, мбжна, нашьгйнік, нбскі, нечысь, нідбаліца, нісусьветны, нічагўсенька, нічагўсінь, нічбга, пяніца, снапбў, такбга, хбдзім, хлбпіц
7 👁