ідуць «пасвіць» у поле. Быць на мэце — імкненне ўдзельнікаў гульні. НАБГО'М прысл. Ад нагібаць. Піць набгом — піць з вялікай пасудзіны (ражкі, вядра, гарлача), нагнуўшы яе. Крушкі ні было, дык мы набгом зь відpa (напіліся). Параўн.: нагбом. Трасцяніца Барысаўскага р-на. НАБРА'ЦЦА дзеясл-ўся, -эшся, зак. 1. Набрацца (y розных значэннях). 2. Напіцца (гарэлкі). 3. Запазычыць, пераняць (y каго-небудзь). Сь кім павядзёсься, ат тагб й набярэсься. 4. У фразеалагізме набрацца хваробы. Hi пускай дзяцёй, кап ні набралісь кохліку (гл.). НАГАНЯ'ЦЬ 1 дзеясл., ~ю, -еш, зак. Наганяць (у розных значэннях). НАГАНЯ'ЦЬ 2 дзеясл. Наразорваць многа (барознаў бульбы). Бульбы наганяў, што й за дзень ня выкапалі. Побач ужываецца: разагнаць (гл. 2), paзараць. НАДВО'РНЫ прым. Такі, які не стаіць на адкорме ў хлеве (пра свінней). Лётась дык саўсім надворнага (кабана) забі'лі. Параўн.: А ён (кабан) сланяўся й скрыгаў горна, Што лёс зрабіў яго надворным... К. Крапіва, 36. тв., т. I, ДВБ, M., 1956, стар. 103. НА'ЗІРКАМ прысл. Ісці за кім-небудзь, уважліва назіраючы, не спускаючы з вачэй. Усю дарогу йшлі назіркам за йімі. НАЗЯЛГЦЬ дзеясл., -ю, -іш, перах., зак. Гл. зяліць. За дзень добра назёлюць галаву (дзеці). НАКАЗА'ЦЬ дзеясл., -ж-ў, -ж-аш, неперах., зак. Паведаміць, перадаць праз каго-небудзь (запрашэнне, вестку). Наказалі Кбсьціку, кап на сьвята прыёхаў. НА'КАЛЬНЫ прым. Упарты свавольнік, разбэшчаны, дураслівы, непаслухмяны (пераважна пра дзяцейпадросткаў). Такі ш ужб накальны стаў — усюды лёзіць, нікога ні байіцца. HAKAHO'BAHA i HAKAHABA'HA дзеепрым. Суджана, так павінна быць. Даўнёй вёрылі, што чалавёку ўсі наканована богам. Кал! наканавана жыць — ні памрэць. НАЛЕДА прысл. У будучым годзе. Трэба будзіць на