масьціў. 2. Брукаваць, насцілаць вуліцу, дарогу (каменнем, цэглай). МАТКА наз.у ж.у p. -i. 1. Матка ( у розных значэннях). 2. Маді, матка. У маткі па ўсіх дзіцях сёрца баліць. Біз маткі гадавалісь (дзеді), a якія добрыя. Прыслаў маццы грошы й пасылку. МАУМЬГРА наз., агульн., p. -ы. Надта маўклівы, негаваркі чалавек. Такому маўмыру й слова цяшка сказаць. МЕ'ЗІНЫ (мёзены) прым. Толькі ў спалучэнні з палец. Сагнала ногаць на мёзіным пальцы. Мезенец не ўжываецца. МІДУНГЧКА (медунічка) наз.у ж.у p. -i. Гатунак яблык. МІЗГА' (мязга) наз., ж., p. мн. няма. Мяккі вадзяністы слой (абалона) пад карой дрэва. Параўн.: у «Толковом словаре» В. Даля мезга — заболонь, внутренняя слизистая оболочка дерева (особ, сосны), молодая исподняя кора, еще не затвердевшая. МОСТ п а з м. у р. -а (-у). 1. Мост (праз раку, роў). 2. Падлога. Падмосьнік (гл.) згніў — i мост лі парога асёў. Ужываецца таксама памост, пол. МУ7ІІЦБ дзеясл., -/о, -ішу перах. i без дап., незак. Церці, націскадь, рэзадь чым-небудзь цвёрдым (скуру, дела). Мулідь бадінак у пальцах. Параўн.:Тая жабрадкая падачка ўсю дарогу муліла мне плечы, бо я нёс у сабе вялікую крыўду на нялюдскую скнарасць i прагнасць. Я. Шарахоўскі, Першы заробак, ЛІМ ад 13/VI 1959. МУ'ЛКА прысл. Цвёрда. Гл. муліць. Прывыкла на пёчы спаць, толькі трохі мулка. МУ'ЛЬТ наз-у м., р. -у, мн. няма. Мультан (тканіна). Цяпёр мульту й у Рафалаві (у Рафалаўскім магазіне) хватайіць. МУ'ЛЬТАВЫ прым. Мультановы. К зімё добра мультавая кофта. МЫ'ШЫНА наз., ж., р. -ы. Ужываецца побач з мыш. МЭ'РЛЯ наз., ж., p. -i, мн. няма. Марля. Ужываецца i марля. МЭ'ТА наз., ж., р. -ы. 1. Мэта (побач з цэль). 2. У некаторых гульнях («мячык доўгі» i інш.) вызначаюцца дзве зоны: поле, дзе ловяць, затрымліваюць мяч, i мэта — месца, адкуль б'юць мяч. Пераможцы гульні займаюць мэту, пераможаныя
Дадатковыя словы
бюць, дббрыя, мезіны, мультавы, мышына, мэрля, мўлка, мўльта, мўльту, мўлідь, мўліць, нбгаць, падмбсьнік, рбга, тблькі, трбхі, іvi
8 👁