Ужо бальшуны (гл.), а ўсё каток качаюць. 2. Кола (у калёсах). КАЧАРЭ'ЖНІК наз., м., р.-а, (-к-у). Месца ў вуглу каля печы, дзе ставяцца вілкі, качарга, чапяла. Hi ўглянулась, як йіна (кошка) ў качарэжніку схапіла мышыну. КАШЛАПЕ'НЬ наз., агульн., р.-пн-я (-пеня). Непаваротлівы, нязграбны, някемлівы чалавек. Гэты кашлапёнь як паёхаў у лес, то йішчэ й німа. КЕ'БЛА наз., н., p. -а. 1. Драўляная цурка цыліндрычнай формы. 2. Дзіцячая гульня. Удзельнікі гульні па чарзе кінутай палкай збіваюць кебла. Адзін з іх ставіць яго зноў на тое самае месца. Параўн.: niкар. Трасцяніца Барысаўскага р-на, Клетнае Глускага р-на; у «Толковом словаре» В. Даля кёгла—точеный стоячек, столбик для игры. КІНАУШЧБГК наз., м., р. -а. Кінамеханік. Сяньня зноў начаваў кінаўшчык. Ужываецца пераважна старым! людзьмі. Побач з кінамеханік. КЛУМП (клумб) н а з м., р. -а. Тое, што i дзірвяшак (гл.). Мн. лік клумбы. КЛЫ'ЧЫЦЬ дзеясл,, -у, -ыш, перах. i без дап., незак. Камячыць, церці, ціскаць. Біда, як німа зубоў: клычу-клычу скарынку й прыглынуць ні магу. КО'ЗЛЫ наз., p. -аў. Станок для пілавання дроў. Параўн.: стаўчык. Трасцяніца Барысаўскага р-на. KO'KA наз., н,, p. -a. Яйка. 3 дзіцячай лексікі. Кб к а курка зьнясёць. КО'КАТ наз., м., р. -а. Адростак расліны, пераважна ў хатніх кветках, Фікус пусьціў ужо кокат. Два кокаты ацсадзіла. Ужываецца флянс, адростак. Параўн.: гучок, гук, парастак, атожылак, пасынак у «Русско-белорусском словаре». КО'РМНЫ прым. Адкормлены, сыты. Ужываецца ў спалучэнні з назоўнікамі кабан, свіння. Кормная сьвіньня менш есь. Старгавалі кормнага кабана. Параўн.: Кормны i надворны (байка). К. Крапіва, 36. тв., т. I, ДВБ, М, 1956, стар. 103. КО'ХЛІК наз., м., р. -у, мн. няма. Коклюш. Нашы (дзеai) кохлікам пірахварэлі. КРАПГУНІК наз., м., р. -а. Мех з грубога, тоўстага палатна нізкай якасці, Пашыла два крапіўнікі. У крапіўнік ні забярэш (бульбу
Дадатковыя словы
koka, кашлапень, кбкат, кбрмнага, кбхлікам, клычыць, козлы, магў, прыглынўць, ўглянўлась
7 👁