КРАПГУНІЧЫК (крапіўнічак) наз.у ж., p. -a. Памянш. ад крапіўнік. Прапаў мой крапіўнічык, так жалка. КРУГЛЯ'К наз., м., p. -a. Кароткі, круглы кавалак дрэва. C аднагб кругліка пёчка дроў выйшла. КРУЖА7ІА наз., н., p. -а. Прыстасаванне на лёдзе дли катания па кругу: на забіты ў зямлю кол уздзета кола (з калёс, машыны); да кола адным канцом прымацавана жэрдка, а да другога канца яе прывязваюцца санкі. Кола круцяць каламі, i санкі бегаюць з вялікай хуткасцю. Увёсь дзень на кружал! былі. Забраў попіл i панёс на кружала (пасыпаць лёд ля кола). КРЫВА'ЛЫ наз., p. -аў (-ал), адз. няма. Крывалы выкарыстоўваюцца для перавозкі бярвення. Адзін канец бервяна кладзецца на перадок калёс, a другі — на крывалы. Крывыя палкі, прымацаваныя да канцоў восі, ахопліваюць бервяно зверху i прывязваюцца да яго. КРЭТІНУЦЬ дзеясл., -е,~уць, неперахн#зак. Дрантвець, дзеравянець, нямець ад холаду. Ужываецца з назоўнікам рукі. Такая залката — рукі крэпнуць. КУЁ'УЧЫЦЦА дзеясл-уся, -ышся, незак. Поркацца, забаўляцца. Малы куеўчыўся ў пасьцёлі, ні плакаў. Да абёда зь дзёцьмі куёўчылась. КУМПЯ'К наз., м., p. -cl Кумпякі капціць к сьвяту будзім. КУМПЯЧО'К наз., м., p. -чк-а, ГІамянш. ад кумпяк. К вясьне кумпячок блюду (гл.). КУРО'САНЬНЯ " (куросанне) наз., н„ p. -я, мн. няма. Месца ў будынку (звычайиа высока), дзе начуюць куры. Дужа цішкая (курыца): ніяк ні ўзьляціць на куросаньня. Параўн.: седала ў «Русско-белорусском словаре»; куросаньня. Трасцяніца Барысаўскага р-на. КУСА'НАК* наз., м., p. -нк-а. Недаедзены кавалачак (хлеба, булкі). Кусанка хлёба ніколі ня выкіну вон. ЛАБА'ТЫ прым. 1. Бязрогі. Яе (карову) так i завуць Лабатай. Параўн.: шуты 1 ў «Дыялектным слоўніку» Ф. Янкоўскага, Выд. АН БССР, M., 1959, стар. 199. 2. Лабаты ( аб чалавеку з вялікІм ілбом). Побач—лабасты. ЛАЙНО' наз., p. -d. Адна штука бялізны. Лойнамі
Дадатковыя словы
блюдў, длй, дўжа, завўць, кругляк, кумпячбк, курбсанне, курбсаньня, кусанак, куёучыцца, нікблі, пбпіл, рўкі, шўты
6 👁