ГГТКІ (гідкі) прым. Гадкі, агідны, такі, які выклікае гідлівасць, брыдкасць. йікая гіткая лягушка! ГЛУ'М наз., м., p. -y, мн. няма. Перавод, знішчэнне. Гл. глуміць, зглуміць. Многа сёна ў глум пашло (згніло). Якоя зь ягб (парасяці) мяса, гэта ш толькі глум. ГЛУМГЦЬ дзеясл., мл-ю, -м-іш, перах. i без дап., незак. Глумілі бульбу маладую, дык цяпёр німа чагб й капаць. Рыбы было п, кап яё так ні глумілі. Гл. зглуміць. ГО'НТА наз., ж., p. -ы. Гонты. Цяпёр у нас пасьці (гл.) ўсе крыюць гонтай. ГО'НЬЦІНА i ГАНЬЦІНА' наз., ж., p. -ы. Гл. гонта. Ськшулась гоньціна й забіла (кураня). ГО'ПАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, неперах., незак. Скакаць, падскокваць. Hi танцуюць, a нейк гопаюць (пра таго, хто не ўмее танцаваць). ГО'ПНУЦЬ дзеясл., -у, -еш, неперах., зак. Скокнуць. Так у адзёжы й гопнуў у ваду. г оц выклічнікава-дзеяслоўная форма. Гл. гацэ. ГО'ЦАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, неперах., незак. Ужываецца ў значэнні гопаць, грукаць, бухаць. Гэта ўжо дзёці гоцаюць на гарэ (на хаце). Хто ш мох гоцаць ў сьцяну? ГО'ЦНУЦЬ дзеясл., -у, -еш, неперах., зак. Гл. гоцаць, Нёчым цяшкім гоцнуў у дзьвёры. ГРУ'ДАі форма р. скл. назоўніка груд (куча). ГРУДА2 наз., ж., р. -ы, мн. няма. Замёрзлая гразь (на вуліцы, дарозе). Па грудзі скора падаб'ёцца (конь). Параўн.: у «Толковом словаре» В. Даля груда—мерзлая, кочковатая грязь поголу. В. Даль зазначае, што i старая назва декабря (снежня) месяца ад груда. Параўн.: польск. grudzień — снежань. ГРЭЪАЦЬ дзеясл., -ю, -еш, незак. Дзерці, драпаць, грэбці. Чую, усе нёхта па дзьвірах грэбая, аччынГ ла—аж гэта кошка. ГУКА'ЦЬ дзеясл., -ю, -еш, незак. Моцна клікаць, зваць. Цябё гукалі, як ішлі касіць. Параўн.: А з новых вокнаў Нібы гукалі За новы столік хлапцоў вясёлых. П. Броўка, 36. тв., т. I, ДВБ, М., 1957, стар. 264ГУЛА' 1 дзеясл., форма прошлага часу жаночага роду ад гусць Ужываецца i гудзёла
Дадатковыя словы
бўльбу, вадў, гбнта, гбнтай, гбньціна, гбпаюць, гбпнуў, гбцаць, гбцаюць, гбцнуў, гопнуць, гоцнуць, грудаі, грўда, грўдзі, гукаць, маладўю, мнбга, падабёцца, скбра, сьцянў, танцўюць, тблькі, чўю
7 👁